اثربخشي درمان شناختي رفتاري گروهي مديريت خشم بر پرخاشگري و عزت‌نفس زنان آسيب‌ديده با سابقه سوء‌مصرف مواد

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي درمان شناختي رفتاري گروهي مديريت خشم بر پرخاشگري و عزت‌نفس زنان آسيب‌ديده با سابقه سوء مصرف مواد انجام گرديد. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري كليه زنان آسيب‌ديده با سوءمصرف مواد در مركز زنان آسيب‌ديده بهزيستي شميرانات در سال 1401 بودند. 24 نفر، به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند كه به صورت تصادفي به 2 گروه 12 نفري (گروه آزمايش و گواه) تقسيم شدند. از پرسشنامه پرخاشگري (BPAQ، باس و پري، 1992) و پرسشنامه عزت‌نفس (RSE، روزنبرگ، 1965) و همچنين از پروتكل 12 جلسه اي (هر هفته يك جلسه و هر جلسه بين 90 تا 120 دقيقه) درمان شناختي رفتاري گروهي مديريت خشم براي مداخله استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيري تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون بين ميانگين پس آزمون پرخاشگري و عزت نفس در دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد (001/0p ). از يافته هاي فوف مي توان نتيجه گرفت كه رويكرد درماني شناختي رفتاري گروهي مديريت خشم بر فرآيند پرخاشگري و عزت نفس در زنان آسيب ديده موثر بوده است.