اثربخشي تقويت حافظه كاري بر توجه، پردازش شناختي و راهبردهاي تنظيم هيجان كودكان داراي اختلال يادگيري خاص

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي تقويت حافظه كاري بر توجه، پردازش شناختي و راهبردهاي تنظيم هيجان كودكان با اختلال يادگيري خاص انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان 9 تا 12 سال مراجعه‌كننده به مركز مشكلات يادگيري خاص ناحيه سه تبريز در نيمه دوم سال 1400 بود. نمونه آماري شامل40 كودك بود كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل  پرسشنامه پردازش‌شناختي (CPI) كروز (1999) و پرسشنامه تنظيم هيجان (CERQ-K) گارنفسكي و همكاران (2012) و پرسشنامه توجه  (JADDI) جردن (1992) بود. در اين پژوهش، شركت كنندگان گروه آزمايش برنامه تقويت حافظه كاري را طي 16 جلسه 50 دقيقه اي در هشت هفته (هفته اي دو جلسه) دريافت كردند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها نشان داد  كه با كنترل اثر پيش آزمون بين ميانگين پس آزمون توجه، پردازش شناختي و تنظيم هيجان در دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معني داري در سطح 0.01 وجود داشت. با توجه به اين يافته ها مي توان مطرح كرد كه مداخله تقويت حافظه كاري درمان موثري براي بهبود توجه، پردازش شناختي و تنظيم هيجان در كودكان بوده است.