مقايسه اثربخشي مداخله آموزشي مبتني بر رويكرد اميد درماني و رويكرد شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بهزيستي روانشناختي زنان مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروز

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي مداخله آموزشي مبتني بر رويكرد اميد درماني و رويكرد شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بهزيستي روانشناختي زنان مبتلا به بيماري ام‌اس بود. روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون گروه كنترل با دوره پيگيري سه ماهه بود. جامعه آماري پژوهش متشكل از كليه زنان داراي بيماري ام‌اس و عضو انجمن ام‌اس ايران در سال 1398 بود كه از اين جامعه تعداد 36 نفر به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي در دسترس انتخاب شدند. همه آن‌ها قبل از اجراي مداخلات پرسشنامه‌ بهزيستي روانشناختي (PWB-SF) ريف (1989) را تكميل كردند. پس از آن گروه‌هاي آزمايش مداخلات درماني را دريافت كردند. پس از اتمام مداخلات، هر سه گروه پس‌آزمون را دريافت كرده‌اند. در نهايت پس از گذشت سه ماه مجدداً آزمون پيگيري به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس مختلط تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد در متغير بهزيستي روانشناختي بين سه گروه در مرحله پس‌آزمون و پيگيري تفاوت معني‌داري وجود دارد (0.05 P). گروه‌هاي مداخله اميد درماني و شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي در متغير بهزيستي روانشناختي تفاوت معني‌داري با گروه گواه داشتند. اين در حالي بود كه بين دو گروه اميد درماني و شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0.05 P). بر اين اساس مي‌توان گفت استفاده از روش‌هاي اميد درماني و شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي مي‌تواند در ارتقاي بهزيستي روانشناختي زنان داراي بيماري ام‌اس مؤثر باشد.