ارائه يك مدل برنامه‌ريزي بهينه براي ايستگاه‌هاي شارژ سريع خودروهاي برقي در يك شبكه توزيع كم آلاينده با هدف بهبود پارامترهاي فني و اقتصادي

يكي از بزرگترين و مهم‌ترين دلايل حذف خودروهاي بنزيني و ديزلي از بازارهاي جهاني خودرو، ميزان بالاي آلايندگي آنهاست كه موجب شده بسياري از شهرهاي بزرگ و صنعتي در جهان با معضل آلودگي هميشگي هوا مواجه شوند و شهروندان ساكن در آنها نيز با مشكلات متعددي مواجه شوند. اما استفاده از خودروهاي برقي اين معضلات متعدد را نداشته و باعث استقبال روز افزون ازخودروهاي برقي شده است. در اكثر مقالات نرخ شارژ پيوسته در نظر گرفته شده است حال آنكه ايستگاه‌هاي شارژ با نرخ گسسته كار مي‌كنند و اكثراً از نوع تك نرخي هستند. در اين مقاله مدل رياضي براي شارژ خودروهاي برقي با نرخ گسسته بيان شده است كه در آن منفعت مشتركين خودروي برقي، منفعت واحد هماهنگ ساز شارژ و منفعت بهره بردار شبكه به طور همزمان برآورده مي‌شود. سپس مساله جلوگيري از قطع و وصل‌هاي بالا كه منجر به آسيب رساني به ايستگاه شارژ مي‌شود در قالب رياضي بيان شده و به مساله اعمال مي‌گردد. در نهايت مدل برنامه ريزي توسعه ايستگاه شارژ نرخ گسسته در شبكه به عنوان نوآوري مطرح و توسط روش برنامه‌ريزي غيرخطي آميخته با عدد صحيح بهينه مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد كه نرخ شارژ گسسته خودروي برقي در عين سادگي مي تواند فوايد متعددي را از ديدگاه مسطح سازي پروفيل بار، تامين توان مورد نياز مشتركين، و رعايت قيود امنيت شبكه را به همراه داشته باشد. اما عدم توسعه شبكه توزيع منجر به جلوگيري از رشد سطح نفوذ خودروهاي برقي در شبكه خواهد شد. همچنين حضور اين ايستگاه‌ها و برنامه‌ريزي بهينه آن‌ها باعث كاهش ميزان انتشار آلاينده‌ها در محيط زيست مي‌شود.