اولويت بندي عوامل موثر بر انعطاف پذيري و عملكرد سيستم زنجيره تأمين ديجيتال در صنعت مواد غذايي ايران

هدف پژوهش حاضر اولويت بندي عوامل موثر بر انعطاف پذيري و عملكرد سيستم زنجيره تأمين ديجيتال در صنعت مواد غذايي ايران است. روش تحقيق توسعه اي -كاربردي است كه در زمره مدلسازي رياضي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تعدادي از مديران عالي، كارشناسان مسئول فعال و اساتيد دانشگاه در حوزه زنجيره تأمين ديجيتال شركت خوشگوار مي‌باشد، كه 10 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در اين پژوهش از رويكرد‌هاي دلفي فازي و روش OPA استفاده شده است. شناسايي عامل موثر بر انعطاف پذيري و عملكرد سيستم زنجيره تأمين ديجيتال بر اساس پيشينه پژوهش در قالب 5 معيار اصلي و 16 زير معيار صورت گرفت و سپس كليه عوامل با روش دلفي فازي نهايي شدند. سپس عوامل موثر بر انعطاف پذيري و عملكرد سيستم زنجيره تأمين ديجيتال توسط روش اولويت ترتيبي(OPA) اولويت بندي شدند. با توجه به نتايج از ميان معيارهاي اصلي، عملكرد زنجيره تامين با وزن 0.397 رتبه اول، قابليت جذب با وزن 0.228 رتبه دوم و قابليت پاسخگويي با وزن 0.210 رتبه سوم را كسب كرده است. در بين زيرمعيارها، رضايت مشتري با وزن 0.1767 رتبه اول، هزينه‌هاي عملياتي با وزن 0.1060رتبه دوم و آگاهي از موقعيت با وزن 0.1015 رتبه سوم را به خود اختصاص داد.