عوامل ناكامي نظام حكمراني ايالات متحده آمريكا در مديريت بحران همه گيري ويروس كوويد-19

ايالات‌متحده‌آمريكا رتبۀ نخست آمار مبتلايان و مرگ‌ومير ناشي از بحران همه‌گيري ويروس كوويد-19 را در جهان داراست و به‌لحاظ مديريت و رهبري ضعيف بحران كوويد-19 مورد انتقادات فراواني قرار گرفته‌است. ازاين‌رو، اين پرسش مطرح مي‌شود كه عوامل ناكامي نظام حكمراني ايالات‌متحده در مديريت بحران همه‌گيري ويروس كوويد-19 كدام‌اند؟ براي پاسخ به اين پرسش، مقالات منتشرشده در سال‌هاي 2020-2021 مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند. بدين منظور، از روش فراتركيب و كدگذاري باز استفاده شده است. يافته‌هاي فراتركيب نشان مي‌دهد كه مقالات مورد مطالعه شش عامل اصلي: عوامل ساختاري (فدراليسم و روابط بين‌دولتي و تفكيك قوا (سِنا، مجلس نمايندگان، و دولت فدرال))؛ عوامل سياسي (ايدئولوژي سياسي، صنعت سياسي، و قطبي‌سازي حزبي و سياسي)؛ عوامل مربوط به مديريت و رهبري عمومي (ويژگي‌هاي شخصيتي رئيس‌جمهور ايالات متحده آمريكا (ترامپيسم)، و مديريت و رهبري بحران)؛ عوامل اجتماعي (بي‌اعتمادي، بي‌عدالتي اجتماعي، و گسستگي (عدم‌يكپارچگي) اجتماعي)؛ عوامل مرتبط با ماهيت و ظرفيت دولت (ناكارآمدي بوروكراسي (ساختار اداري دولت) و خصوصي‌سازي)، و عوامل خط‌مشي (خط‌مشي‌هاي نئوليبرال و خط‌مشي‌هاي بهداشتي) را به‌ترتيب به‌عنوان عوامل ناكامي نظام حكمراني ايالات‌متحده در مديريت بحران كوويد-19 مطرح مي‌كنند. دانش حاصل از اين پژوهش مي‌تواند نگاه انديشمندان و كارگزاران كشورهاي دنيا را نسبت به پارادايم‌ها و مباني نظري مديريتي و حكمراني برخاسته از ايالات‌متحده تغيير دهد. زيرا، عوامل اثرگذار بر ناكامي ايالات متحده در مديريت موفق بحران كوويد-19 فراتر از ناكامي و ناتواني رئيس‌جمهور يا دولت ايالات متحده است و ناشي از نظام سياسي و حكمراني ناكارآمد و درحال افول ايالات متحده است.