جمهوري اسلامي ايران و ايالات متحده آمريكا: تقابل راهبردي در منطقه غرب آسيا

روابط جمهوري اسلامي ايران و ايالات‌متحده آمريكا بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران يكي از حساس‌ ترين و در عين حال پيچيده‌ ترين نوع روابط كشورها در نظام بين‌ الملل بوده و الگوي رفتاري دو طرف در طي چهار دهه گذشته الگوي تعارضي بوده است. آمريكا در طول دهه ‌هاي گذشته انواع راهبردها را براي مقابله با جمهوري اسلامي ايران به كار گرفته كه يكي از آن‌ها مهار بوده است. بنابراين هدف اصلي در اين مقاله بررسي مولفه‌ هاي تقابل راهبردي آمريكا در قالب راهبرد مهار و سياست ‌هاي مقابله‌ اي جمهوري اسلامي ايران است كه متناسب با هدف، سئوال اصلي مقاله به اين صورت مطرح مي ‌شود كه راهبرد مهار ايران از سوي آمريكا از چه مولفه ‌هايي برخوردار بوده و چه نتيجه‌ اي داشته است؟ اين پژوهش از نوع كيفي و روش انجام آن مطالعه اسنادي مبتني بر رويكرد توصيفي- تحليلي مي‌باشد، همچنين از منابع كتابخانه‌اي و پويش اينترنتي براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين امر است كه مهار ايران بعد از انقلاب اسلامي همواره يكي از محورهاي اصلي سياست آمريكا در منطقه غرب آسيا بوده و تحولات منطقه‌ اي در سال‌ هاي اخير نشان مي ‌دهد راهبرد مهار ايران با شكست مواجه شده و حضور و نفوذ موثر ايران در منطقه نه تنها كاهش نيافته بلكه روز به روز افزايش نيز يافته است.