راهبردهاي ايالات متحده در منطقه خليج فارس (2020-2010)

خليج‌فارس منطقه راهبردي مهمي براي راهبرد كلان ايالات‌متحده و جايگاه آن به عنوان يك قدرت بزرگ است. منطقه خليج‌فارس به طور سنتي در قلب منافع ايالات‌متحده قرار دارد؛ زيرا يكي از مهم‌ترين مناطق توليدكننده نفت در جهان است. كشورهاي شوراي همكاري خليج فارس، شركاي مهم نظامي براي ايالات متحده هستند و موافقت‌نامه‌هاي نظامي و امنيتي، فروش تسليحات و ظرفيت‌سازي به عنوان عناصر ضروري تعامل ايالات متحده با شركاي خود در شوراي همكاري خليج فارس هستند. طرح مسئله اين مقاله به بررسي اولويت‌هاي راهبردي ايالات متحده و نقش امنيتي اين بازيگر در حوزه امنيت خليج فارس مي‌پردازد و همچنين نوع روابط امنيتي و نظامي ميان شوراي همكاري خليج فارس و آمريكا را بررسي مي‌كند. پرسش اصلي اين تحقيق بدين‌صورت است كه آيا راهبردهاي متمايز ايالات متحده ثبات خليج فارس را افزايش داده است يا اينكه اين راهبردها عمدتاً بي‌ربط بوده‌اند؟ در اين پژوهش با بهره‌گيري از روش كيفي و از نوع مطالعه اسنادي، روندهاي امنيتي ايالات‌متحده را كه براي حفاظت از منطقه توسعه داده شده است، تجزيه و تحليل مي‌گردد كه شامل موازنه فراساحلي و سرزميني هست. فرضيه مسلط اين نوشتار بر احياي مجدد موازنه فراساحلي به‌عنوان راهبرد جديد ايالات متحده براي امنيت خليج فارس هست زيرا به نظر مي‌رسد كه به دليل محدوديت‌ها و چالش‌هاي موجود، اين تغيير براي راهبرد كلان واشنگتن مناسب‌تر است. يافته‌هاي تحقيق بيان مي‌كند كه شواهد واضحي مبني بر اينكه تعهدات امنيتي ايالات متحده در خليج‌فارس براي ثبات منطقه حياتي است، يافت نمي‌شود.