تحليل انديشه مقام‌معظم‌رهبري در نگرش به مسئله آمريكا (مبتني بر نظريه روبينشتاين و اسميت)

نوع مواجهه با آمريكا از ابتداي انقلاب اسلامي مسئله اساسي بوده است، با اين وجود به اين مسئله در گفتمان انقلاب اسلامي و انديشه مقام‌معظم‌رهبري، كمتر از زواياي تئوريك پرداخته‌شده است. با بررسي ديدگاه‌هاي رهبري، ما به درك عميق‌تري از زيربناي ايدئولوژيكي كه موضع جمهوري اسلامي ايران در قبال آمريكا را هدايت مي‌كند، دست مي‌يابيم. در اين راستا، در پاسخ به اين سؤال كه مسئله آمريكا در انديشه مقام‌معظم‌رهبري در چارچوب نظريه روبينشتاين و اسميت به چه نحوي قابل تبيين است، اين فرضيه مطرح گرديد كه رويكرد تقابلي ايشان در قبال آمريكا از زمان انقلاب اسلامي، هم بر اساس ماهيت انقلابي حكومت ايران و هم بر اساس سياست‌ها و رفتار مداخله جويانه آمريكا شكل گرفته است. اين نوع نگاه منتج به مفاهيم كليدي ضد امپرياليسم، مقاومت فرهنگي و حاكميت سياسي در ديدگاه و انديشه ايشان شده است. اين مطالعه با استفاده از چارچوب تحليلي روبينشتاين و اسميت (1998) و مبتني بر رويكرد توصيفي-تحليلي و با بهره‌ گيري از روش مطالعه اسنادي نشان داد كه پس از انقلاب اسلامي، حمايت از اسلام سياسي در ايران با احساسات ضدآمريكايي درهم‌آميخته شد. اين رابطه عمدتاً ناشي از ماهيت انقلابي حكومت ايران و سياست‌ها و اقدامات سياسي آمريكا است. انديشه مقام معظم رهبري نيز متأثر از همين اقدامات سياسي و رفتار مداخله‌جويانه آمريكاست. درنتيجه، مبارزه با امپرياليسم آمريكا و ايستار مقاومت به بخشي جدايي‌ناپذير از هويت جمهوري اسلامي تبديل شده است كه با گفتمان مخالفت با ظلم و اميد به مهدويت در اسلام شيعه پيوند خورده است.