بررسي اثر ژل رويال بر تغييرات هيستوپاتولوژيك و بيوشيميايي ريه موش هاي صحرايي متعاقب مسموميت با آرسنيك تري اكسايد

گونه هاي فعال اكسيژن و آسيب اكسيداتيو اصلي ترين عوامل دخيل در آسيب هاي بافتي ناشي از آرسنيك تري اكسايد است.  هدف از مطالعه حاضر بررسي اثرات محافظتي ژل رويال بر پارامترهاي استرس اكسيداتيو و آسيب هاي هيستوپاتولوژيك وارده بر بافت ريه ناشي از مسموميت با آرسنيك تري اكسايد بوده است.  40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار آلبينو به مدت 30 روز به صورت خوراكي آرسنيك تري اكسايد و ژل رويال دريافت كردند و به صورت تصادفي در 8 گروه پنج تايي تقسيم شدند؛ گروه اول  نرمال سالين را با دوز   mg/kg1، گروه دوم ژل رويال را با دوز mg/kg 150، گروه سوم آرسنيك تري اكسايد را با دوز mg/kg 1، گروه چهارم آرسنيك تري اكسايد (mg/kg1) را به همراه ژل رويال با دوز mg/kg 150، گروه پنجم آرسنيك تري اكسايد (mg/kg1) را به همراه ژل رويال با دوز mg/kg 100، گروه ششم آرسنيك تري اكسايد (mg/kg1) را به همراه ژل رويال با دوز mg/kg 50، گروه هفتم آرسنيك تري اكسايد (mg/kg1) را به همراه ويتامين E با دوز mg/kg 100، گروه هشتم آرسنيك تري اكسايد (mg/kg1)را به همراه ويتامين E و ژل رويال (هر دو) با دوز mg/kg 100 دريافت كردند.  سپس فراسنجه هاي استرس اكسيداتيو شامل:  مالون دي آلدئيد (MDA)، گلوتاتيون پراكسيداز (GPx)، سوپراكسيد ديسموتاز (SOD) و كاتالاز (CAT) مورد ارزيابي قرار گرفتند.  همچنين آسيب هاي وارده به بافت ريه از طريق رنگ آميزي بافتي هماتوكسيلين ائوزين مورد سنجش قرار گرفت.  نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه آرسنيك تري اكسايد سبب افزايش MDA و كاهش GPx، SOD و CAT گرديد.  درمان با ژل رويال باعث كاهش سطح MDA و افزايش غلظت GPx، SOD و CAT در بافت ريه گرديد.  همچنين شدت آسيب هاي بافتي ريه كاهش يافت.  به طور كلي ژل رويال سبب كاهش استرس اكسيداتيو و آسيب هاي بافتي ريه گرديد.