اختلاف چين و آمريكا در سازمان تجارت جهاني و تاثير آن بر رقابت استراتژيك براي هژموني

يكي از سياست‌هاي چين براي رسيدن به جايگاه هژموني، نفوذ موثر در سازمانها و نهادهاي مالي بين‌المللي است، تا از ظرفيت آنها در راستاي ارتقاي قدرت ملي استفاده كند. چين تنها كشوري است، كه در شرايط فعلي رقيب استراتژيك آمريكا محسوب مي‌شود، اقدامات اين كشور در عرصه بين‌المللي در ايالات متحده بصورت يك كد رفتاري در رقابت با واشنگتن تفسير شده و لذا با آن مخالفت مي‌گردد. پيوستن چين به سازمان تجارت جهاني، به يكي از مهمترين بسترهاي رقابت چين و ايالات متحده تبديل شده‌است. سئوال اصلي اين است كه مهمترين عوامل اختلاف زا بين چين و آمريكا در سازمان تجارت جهاني كدامند؟ و اين موضوع در رقابت استراتژيك كلان پكن–واشنگتن چگونه معنا پيدا مي‌كند؟ فرضيه مقاله بصورت توصيفي–تحليلي بررسي شده‌است، مولفه‌هاي اختلاف‌زا آمريكا و چين در سازمان تجارت جهاني عبارتند از: نرخ يوآن، تعرفه‌هاي گمركي، انحصار در بازار پرداخت الكترونيك و مالكيت فكري، معناي اختلاف اين موارد در‌چارچوب رقابت استراتژيك كلان امريكا و چين است كه دو كشور سعي دارند، از ظرفيت سازمان تجارت جهاني در راستاي ارتقاي قدرت نهادي خود استفاده كنند و موفقيت هر يك از اين دو در سازمان تجارت جهاني بر موفقيت يا ناكامي آن دو در رقابت بر سر هژموني تاثير گذار است.