ارتباط اجتماعي خردمندانه؛ بازتعريف مفهوم ارتباط در فرهنگ ايراني مبتني بر شاهنامه فردوسي

اين پژوهش با هدف بازتعريف مقهوم ارتباط در ايران تحت عنوان ارتباط اجتماعي خردمندانه مبتني بر شاهنامه فردوسي به انجام رسيد . اين تحقيق از نظر هدف، بنيادي و بر اساس ماهيت تحقيق و گردآوري داده‎ها، كيفي مبتني بر روش داده‌بنياد بود. با توجه به هدف پژوهش، بيت، به عنوان واحد تحليل در نظر گرفته شد. جامعه آماري شامل متن كامل شاهنامه فردوسي تصحيح هشت‎جلدي جلال خالقي مطلق بود. تجزيه و تحليل آماري مبتني بر فرايند كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري تركيبي در نرم‎افزار MAXQUDA نسخه 2018 انجام شد. به منظور اعتباريابي الگوي طراحي شده از ديدگاه صاحب‎نظران و پژوهشگران با روش نمونه‎گيري هدفمند بهره گرفته شد. ميزان پايايي كدگذاري مولفه‌ها بر اساس شاخص كاپا برابر با 91/0 به دست آمد. يافته‌ها نشان داد كه ارتباط اجتماعي خردمندانه در شاهنامه فردوسي مشتمل بر هفت خرده‎مولفه همزيستي مسالمت‌آميز با ديگران، گفتار سازنده و اثربخش در ارتباط بين فردي، ارتباط رشدگرا و متعادل با افراد نيك، درك ارزش‌ها و جايگاه خانواده، كمك‎رساني و كمك‎طلبي زباني و عملي، شجاعت و جرات مندي در بيان نظر و عمل درست و دغدغه‌مندي و آگاهي اجتماعي بود. در نتيجه، به سبب ابعاد گسترده و جامعيت تعريف ارتباط اجتماعي خردمندانه به پژوهشگران پيشنهاد مي‌شود كه در جهت ساخت ابزارهاي معتبر و بسته‌هاي آموزش مهارت ارتباط خردمندانه بر ابعاد مفهوم ارتباط اجتماعي خردمندانه كه در اين مطالعه شناسايي شد، تمركز كنند.