مختصات حكمراني در آراء و انديشه‌هاي سياسي محمدعلي فروغي، درس‌هايي براي سازمان‌هاي دولتي ايران

با توجه به اهميت و نقش حياتي حكمراني به‌عنوان سازوكاري براي توسعه كشورها، پژوهش حاضر درصدد استخراج و معرفي مختصات و مشخصه‌هاي حكمراني براساس آراء و انديشه‌هاي سياسي محمدعلي فروغي به‌عنوان آموزه‌ي تاريخي است. در اين پژوهش از پارادايم تفسيري و رويكرد استقرائي استفاده شده است، پژوهش به لحاظ هدف از نوع اكتشافي و به روش كيفي انجام شده است، راهبرد موردنظر براي گردآوري داده‌ها تحليل مضمون و ابزار گردآوري داده‌ها، نسخه‌برداري از اسناد و مدارك است كه در آن كتاب، نامه‌ها و دست‌نوشته‌هاي محمدعلي فروغي به‌عنوان جامعۀ و نمونه آماري مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه مختصات حكمراني در آراء محمدعلي فروغي داراي شاخص‌هاي متعدد و متنوعي است اين شاخص‌ها تحت عنوان دستاورد ويژه پژوهش در مورد مختصات حكمراني در مؤلفه‌هاي، تماميت و يكپارچگي ادراك شده حكمران، مردم‌سالاري، شهروندمحوري، بلوغ ملي، يادگيرند‌ه، شايسته‌سالاري، بلوغ سياست بين‌الملل، شفافيت ساختاري تعريف و در قالب هفت مقوله اصلي شامل شايسته‌سالاري، بلوغ ملي، بلوغ سياست بين‌الملل، مردم‌سالاري، يادگيرنده بودن، شفافيت ساختاري و تماميت ادراك‌ شده حكمران طبقه‌بندي شد. اين مقوله‌ها به‌عنوان مختصات حكمراني در آراء و انديشه‌هاي سياسي فروغي معرفي شد. اين مختصات به‌عنوان آموزه‌اي تاريخي استخراج و براي سياست‌گذاري در سطوح مختلف دولت و سطح سازماني قابل استفاده است. بر اساس اين مختصات جهت استفاده از آراء و انديشه‌هاي گذشته براي بهينه‌سازي حكمراني، سياست‌گذاري و تصميم‌گيري پيشنهادهايي در سطح دولت و سطوح سازماني ارائه گرديد.