تأثير محرك‌هاي زيستي بر شاخص‌هاي جوانه‌زني، رشد و متابوليسم در گياهچه‌هاي كاهو تحت تنش گرمايي

تيمار بذرها با محرك هاي زيستي، فناوري مهمي براي مقابله با تنش گرمايي در زمان كاشت و بهبود عملكرد است كه همگي از جوانه زني بذر شروع مي شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تأثير دو محرك زيستي جلبكي (®Algabon) و اسيد آمينه اي (®Bonamid) بر بهبود تنش گرمايي در مرحله جوانه زني بذر سرمادوست كاهو در آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي بصورت فاكتوريل با سه تكرار انجام شد. براي اين منظور پيش تيمار بذرها به مدت دو ساعت در محلول آبي 5/0 گرم در ليتر ®Algabon و 2 گرم در ليتر ®Bonamid انجام شد. سپس بذرها در شرايط تاريكي به مدت 72 ساعت در دماي 28 درجه سانتي گراد (شاهد) و دماي 35 درجه (تنش گرمايي) انكوبه شدند. در گياهچه هاي سرمادوست كاهو پيش تيمار آلگابن و بناميد منجر به افزايش شاخص هاي درصد جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقه چه، وزن تر، وزن خشك و همچنين فعاليت آنزيم هاي بتاآميلاز، پروتئاز و ميزان قندهاي محلول تحت تنش گرمايي (دماي 35 درجه سانتي گراد) شد. نتايج نشان داد تنش گرما شرايطي از تنش اكسيداتيو (توليد H2O2) در گياهچه هاي كاهو را ايجاد كرده است، اگرچه پيش تيمار بذرها با آلگابن و بناميد منجر به كاهش توليد H2O2 تحت تنش گرمايي شد. از طرفي پيش تيمار بذر با آلگابن و بناميد توانايي بذرها براي افزايش پاكروبي راديكال هاي آزاد توليد شده در طي تنش گرمايي را افزايش داده است. در مجموع به نظر مي رسد پيش تيمار بذرها با آلگابن با توليد برخي تركيبات اسموليت هاي سازگار و تحريك فعاليت آنزيم هاي درگير در جوانه زني باعث افزايش عملكرد جوانه زني و مقاوم شدن بذرهاي كاهو در مقابل تنش گرمايي شده است.