اثر خاك‌ورزي و ساليسيليك اسيد بر برخي از خصوصيات بيوشيميايي دو رقم ماشك علوفه‌اي در شرايط ديم

به منظور بررسي واكنش بيوشيميايي و عملكرد ارقام ماشك در شرايط ديم به خاكورزي و ساليسيليك اسيد، دو رقم ماشك مراغه و گچساران در چهار سطح محلول پاشي ساليسيليك اسيد صفر، 0.5، 1 و 1.5 ميلي مولار به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي با چهار تكرار در سه محيط شامل خاكورزي مرسوم (شخم با گاوآهن برگردان دار و ديسك)، كم خاكورزي (شخم حفاظتي با چيزل پكر) و بدون خاكورزي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بيشترين ميزان پرولين اندام هوايي بدون تفاوت معني دار از روش كم خاك ورزي در رقم مراغه با كاربرد صفر، 0.5 و 1.0 ميلي مولار ساليسيليك اسيد (5.8 ميلي گرم بر گرم وزن تازه) و كمترين آن از روش خاك ورزي مرسوم در رقم گچساران با كاربرد 0.5 و 1.0 ميلي مولار ساليسيليك اسيد (3.4 ميلي گرم بر گرم وزن تازه) حاصل شد. بيشترين ميزان پراكسيداز اندام هوايي از روش كم خاك ورزي در ارقام مراغه و گچساران (بدون تفاوت معني دار به ترتيب 152 و 151 ميكروگرم پروتئين بر دقيقه) و كمترين آن از روش خاك ورزي مرسوم در رقم مراغه بدون كاربرد ساليسيليك اسيد (133 ميكروگرم پروتئين بر دقيقه) به دست آمد. بيشترين ميزان پروتئين خام دانه از روش خاك ورزي مرسوم در رقم مراغه با كاربرد صفر و 1.0 ميلي مولار ساليسيليك اسيد (29.2 درصد) و كمترين آن از روش كم خاك ورزي در رقم گچساران بدون كاربرد ساليسيليك اسيد (25.7 درصد) حاصل شد. روند تغييرات عملكرد دانه و پرولين اندام هوايي تحت تأثير ساليسيليك اسيد نشان داد با افزايش محلول پاشي ساليسيليك اسيد تا 1.5 ميلي مولار، اين دو صفت به ترتيب 10.5 افزايش و 12.3 درصد كاهش نسبت به تيمار شاهد داشتند. در مجموع نتايج نشان داد واكنش صفات بيوشيميايي به خاكورزي، ساليسيليك اسيد و رقم متفاوت بود، اما روش كم خاك ورزي در رقم مراغه با محلول پاشي 1.5 ميلي مولار ساليسيليك اسيد با ايجاد شرايط مطلوب براي رشد، موجب كاهش محتوي پرولين و افزايش عملكرد دانه شد.