تأثير محلول‌پاشي با پلي‌آمين‌ها بر صفات رشدي و عملكرد و اجزاي عملكرد گياه كاملينا (Camelina sativa L.) در سطوح مختلف تنش شوري

اين آزمايش با هدف بررسي تأثير محلول پاشي با پلي آمين ها بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه كاملينا در سطوح مختلف تنش شوري، به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 1401 در دانشگاه پيام نور مركز اروميه به صورت گلداني در فضاي باز اجرا شد. فاكتور اول تنش شوري با آب درياچه اروميه در سه سطح (صفر، 15 و 30 دسي زيمنس بر متر) و فاكتور دوم محلول پاشي با پلي آمين ها در چهار سطح (اسپرمين، اسپرميدين، پوترسين و شاهد) بود. نتايج نشان داد تنش شوري 30 و 15 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد به ترتيب صفات قطر ريشه (16 و 4 درصد)، وزن خشك ريشه (39 و 17)، حجم ريشه (43 و 31 درصد)، محتواي نسبي آب برگ (60 و 23 درصد)، غلظت كلروفيل a (57 و 13 درصد)، غلظت كلروفيل b (61 و 21 درصد)، تعداد كپسول در هر بوته (52 و 25 درصد)، وزن 100 دانه (30 و 5 درصد)، عملكرد دانه (52 و 10 درصد) و عملكرد زيستي (38 و 10 درصد) را كاهش داد ولي باعث افزايش دماي برگ (12 و 6 درصد)، غلظت كاروتنوئيد (56 و 46 درصد) و غلظت پرولين برگ (44 و 40 درصد) شد. محلول پاشي برگي با اسپرمين، اسپرميدين و پوترسين در مقايسه با عدم محلول پاشي، به ترتيب تعداد كپسول در هر بوته (26، 23 و 24 درصد)، وزن 100 دانه (28، 17 و 12 درصد)، عملكرد دانه (38، 8 و 21 درصد) را افزايش داد و باعث كاهش اثرهاي تنش شوري گرديد. بنابراين به نظر مي رسد گياه كاملينا تحمل به تنش شوري تا 15 دسي زيمنس بر متر را دارد. محلول‌پاشي برگي با پلي آمين ها مي‌تواند رويكرد خوبي براي بهبود تنش، رشد و عملكرد گياه كاملينا در شرايط تنش شوري باشد.