بررسي نقش كندكننده رشد سوماجيك بر رشد رويشي و گلدهي دو ژنوتيپ نرگس

كاهش رشد رويشي به همراه بهبود خصوصيات فيزيولوژيكي به منظور توليد گياهان زينتي پاكوتاه داراي اهميت است. يكي از روش‌هاي كنترل رشد گياه استفاده از تركيبات كندكننده رشد است. به‌منظور بررسي اثر سوماجيك (يونيكونازول) بر روي گياه نرگس آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالـب طـرح كامـلاً تصادفي با سه تكرار در دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري در سال 1400 انجام شد. فاكتور اول سوماجيك (5 و 10 ميلـي‌گـرم در ليتـر به صورت كاربرد محلول پاشي برگساره و غوطه وري سوخ) و فاكتور دوم، دو ژنوتيپ نرگس بومي شمال ايران (شهلا شمال و پرپر شمال) بود. طبق نتايج آزمايش، بيشترين تعداد گل در ژنوتيپ پرپر و در تيمار سوماجيك 5 و 10 ميلي‌گرم در ليتر به‌دست آمد. ارتفاع ساقه گل دهنده در تيمار سوماجيك 10 ميلي‌گرم در ليتر در كاربرد غوطه وري، كمترين بود كه در مقايسه با شاهد 37.64 درصد كاهش نشان داد. همچنين كمترين طول و عرض برگ و بيشترين طول ريشه در تيمار سوماجيك 10 ميلي‌گرم در ليتر به‌صورت كاربرد غوطه وري مشاهده شد. بيشترين ميزان كلروفيل در تيمار 5 ميلي‌گرم بر ليتر سوماجيك غوطه وري و بيشترين ميزان كاروتنوئيد در ژنوتيپ پرپر با محلول پاشي 10 ميلي‌گرم بر ليتر به‌دست آمد. بيشترين درصد نيتروژن با كاربرد سوماجيك 10 ميلي‌گرم در ليتر به صورت غوطه وري حاصل شد. بيشترين درصد فسفر با كاربرد سوماجيك 5 ميلي‌گرم در ليتر به صورت محلول پاشي به دست آمد. پتاسيم و كلسيم در برگ به ترتيب در تيمار سوماجيك 10 و 5 ميلي‌گرم در ليتر به صورت محلول پاشي در حداكثر بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه استفاده از سوماجيك به عنوان كند‌كننده رشد به صورت غوطه وري سبب كاهش ارتفاع ساقه گل دهنده، كاهش رشد برگ، افزايش تعداد گلچه، محتواي كلروفيل و طول ريشه شد.