الگوي ساماندهي حاشيۀ شهر كرمان

پژوهش حاضر با هدف ارائۀ الگو پارادايمي ساماندهي حاشيۀ شهر كرمان انجام شد. تحقيق حاضر از لحاظ هدف، كاربردي از لحاظ روش كيفي از نوع گراندد تئوري (اشتراوس وكوربين) است. جامعۀ هدف در اين مطالعه مسئولان ساماندهي حاشيۀ شهر كرمان بود كه با حجم نمونۀ 18 نفر اشباع مفهومي حاصل شد. روش نمونه گيري هدفمند و ابزار تحقيق در اين پژوهش مصاحبۀ نيمه ساختاريافته است. پايائي با روش توافق درون موضوعي 78/0 به دست آمد و روائي صوري متن مصاحبه توسط خبرگان تأييد شد. يافته‌هاي به دست آمده شامل 56 مقوله در كدگذاري باز و 45 مقوله كدگذاري محوري و 5 مقوله كدگذاري گزينشي است. نتايج نشان داد كه شيوۀ ساماندهي حاشيۀ شهر در حال حاضر شامل تخريب؛ تخليه؛ بهسازي (كندومحدود به اقدامات ناكافي) اجرا شده است؛ ولي اين اقدامات نتوانسته كارساز باشد. راهبردهاي ساماندهي حاشيۀ شهر كه توسط خبرگان پيشنهاد داده شد شامل اجراي طرح كمربند سبز شهر كرمان؛ از بين رفتن تعارض منافع ارگان‌ها؛ بهسازي همراه با توانمندسازي و مشاركت افراد حاشيه؛ استفاده از كارشناسان در اجراي طرح‌ها؛ مشخص شدن قوانين ساماندهي و لازم اجرا شدن آن‌ها؛ قرار دادن ملك به‌شرط تملك است.