از آنِ خودسازي در پرتره‌هاي گلن براون

تعاريف هنر پست‌مدرن به دليل دو ويژگي عدمِ ‌قطعيت و كثرت‌گرايي هميشه در سايه‌اي از تشتت و چندپارگي بوده‌است. از سوي ديگر اين هنر از راهبردهاي مختلفي در خلق آثار بهره مي‌برد تا بتواند اين ويژگي‌ها را به نمايش بگذارد. «از آنِ خودسازي» يكي از اين روش‌ها است كه با بسياري از خصلت‌هاي هنر در دوران پست‌مدرنيسم در ارتباط قرار مي‌گيرد. گلن براون، هنرمند معاصر، با استفاده از اين روش به بخشي از اصول پست‌مدرن دست مي‌يابد و در آثارش به نمايش مي‌گذارد. اين مقاله در پاسخ به چگونگي و چرايي بهره‌گيري از اقتباس در بخشي از نقاشي‌هاي براون به اين نتيجه مي‌رسد كه او در انتخاب موضوعات، ساختار، محتوا و حتي نام‌گذاري آثارش، ميان آثار خود و پيش‌متن‌هايش گفت‌وگو ايجاد مي‌كند. با تركيب و تغيير در اثر، ساختار موردِ اقتباس را دگرگون مي‌كند و در نتيجه بر مسئله نفي اصالت اثر هنري در دوره پست‌مدرن تأكيد مي‌ورزد. دغدغه وي تأكيد بر حفظ بداعت و تازگي در مفهوم اثر هنري است، نه صورت و ساختار. در آثارش به‌وسيله اقتباس، برخي مفاهيم هنر پيشامدرني و پيشا‌پست‌مدرنيسم از جمله خود رسانه نقاشي و مفهوم اكسپرسيون را مورد سؤال جدي قرار مي‌دهد. براون با استفاده از ابزار از آن خودسازي صورت‌گرايي و ساختارگرايي هنر پيشامدرني و پيشاپست‌مدرنيته را موردكنايه و استهزا قرار داده و به شكلي از نقد عملي دست مي‌يابد، با تركيب، تغيير و درهم آميختن در اثر، ساختار موردِ اقتباس را دگرگونه مي‌كند و در نتيجه بر مسئله نفي اصالت اثر هنري هم تأكيد مي‌ورزد.