تأثير تعارض والد –فرزند و عملكرد خانواده اصلي بر پرخاشگري با ميانجيگري سبكهاي هويت در دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف  بررسي تأثير تعارض والد –فرزند و عملكرد خانواده اصلي بر پرخاشگري با ميانجيگري سبكهاي هويت در دانش‌ آموزان دختر انجام شده است.  جامعه آماري پژوهش دانش‌ آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر كرمانشاه بودند كه با روش نمونه ‌گيري تصادفي خوشه‌ اي تعداد 384 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه‌ هاي پرخاشگري آيزنك و گلن ويلسون  (۱۹۷۵)، تعارض والد-فرزند فاين و همكاران (1983)، عملكرد خانواده اصلي هاوشتات و همكاران (1985) و  سبكهاي هويت  برزونسكي  و همكاران (۲۰۱۳) بود كه روايي و پايايي آنها در پژوهش حاضر با استفاده از روايي محتوا و تحليل عاملي تأييدي و محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. تجزيه و تحليل داده‌ ها با روش مدل ‌سازي معادلات ساختاري (SEM) و به‌ كارگيري نرم‌ افزارهاي SPSS25 و Smartpls3 انجام شد. يافته ‌هاي پژوهش نشان دادند كه تعارض والد- فرزند و  عملكرد خانواده اصلي به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم از طريق سبكهاي هويت بر پرخاشگري دانش‌‌ آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر كرمانشاه تأثيرگذار بوده است. بر اساس نتايج مي ‌توان با كاهش تعارض والد- فرزند، تقويت عملكرد خانواده و همچنين هدايت صحيح سبكهاي هويت، پرخاشگري در دانش‌ آموزان را كاهش داد.