نقش اطلاعات حسابداري در پيش بيني توليد ناخالص داخلي

توليد ناخالص داخلي (GDP) يكي از شاخص‌هاي كليدي اقتصاد كلان است. پيش‌بيني اين شاخص در برنامه‌ريزي اقتصادي كشور از اهميت زيادي برخوردار است، چرا كه اين متغير بيان كننده وضعيت كلي اقتصاد يك كشور است. تا كنون، مدل‌هاي فراواني براي پيش‌بيني اين متغير ارائه شده است، اما مدل‌هايي كه در آن از اطلاعات حسابداري استفاده شود، مورد توجه قرار نگرفته است. هدف اين مقاله بررسي رابطه GDP و سود كل شركت‌ها، به عنوان يكي از متغيرهاي شناخته شده در حسابداري است. به اين منظور، داده‌هاي سري زماني فصلي سطح كلان شركت‌هاي بورس اوراق بهادار تهران و اقتصاد كلان در دوره زماني 1388 تا 1397 در دو مرحله تجزيه و تحليل شده است. در مرحله اول، رابطه بين اين دو متغير از طريق تصريح يك مدل رگرسيون خطي تعيين شده كه با استفاده از روش حداقل مربعات برآورد گرديده است. براي بررسي قدرت پيش‌بيني اين مدل از معيار ميانگين ريشه مربعات خطا (RMSE) در دو سناريو با وجود سود كل شركت‌ها و بدون سود كل شركت‌ها براورد شده است. در مرحله دوم، واكنش GDP در پاسخ به شوك وارد شده به سود كل شركت‌ها از طريق يك مدل خودرگرسيون برداري (VAR) براورد شده و سهم اين متغير در نوسان GDP اندازه‌گيري شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه سود كل شركت‌ها پيش‌بيني GDP رادرافق‌هاي پيش‌رو بهبود مي‌بخشد. همچنين شوك وارد شده به سود كل شركت‌ها، به اندازه يك انحراف معيار، حدود 27 درصد از نوسانات GDP را توضيح مي‌دهد.