مروري جامع بر ادبيات كيفيت حسابرسي داخلي

فعاليت حسابرسي داخلي، عنصر كليدي در نظام راهبري شركتي است. طي سال‌هاي اخير، تكامل حسابرسي داخلي منجر به ايجاد مفهومي جديد با عنوان «كيفيت حسابرسي داخلي» شده است. براساس رهنمود اجراييِ منتشر شده توسط انجمن حسابرسان داخلي (2012) با عنوان «برنامه‌ي تضمين و بهبود كيفيت»، كيفيت محصول يا خدمت به ميزان انطباق آن محصول يا خدمت با انتظارات مشتريان اطلاق مي‌شود. به بيان ديگر، كيفيت در حسابرسي داخلي از طريق «تعهد به تحقق انتظارات مشتريان/حسابرسي‌شوندگان» و «انجام مسئوليت‌هاي حرفه‌اي هم‌راستا با استانداردها» صورت مي‌پذيرد.هدف پژوهش حاضر، مروري بر ادبياتِ مفهوم كيفيت حسابرسي داخلي است. بدين منظور «سيستم‌هاي مديريت كيفيت» نظير دمينگ، كايزن، جوران، مديريت كيفيت جامع، شش سيگما و ايزو 9000، «الگو‌هاي اندازه‌گيري كيفيت» نظير كارت ارزيابي متوازن، الگوهاي منطقي و الگوهاي بلوغ، «مفاهيم جايگزين كيفيت» نظير كيفيت حسابرسي مستقل، كيفيت سيستم اطلاعاتي، كيفيت خدمات، كيفيت خدمات داخلي و كيفيت عملكرد تيم، «مسئوليت گروه‌هاي مختلف در قبال كيفيت حسابرسي داخلي»، «فرآيندهاي ارزيابي كيفيت حسابرسي داخلي و گزارش‌دهي در خصوص آن» و «چارچوب‌هاي اندازه‌گيري كيفيت حسابرسي داخلي» نظير رويكرد فراگير بهره‌گيري از حسابرسي مستقل، ارزيابي كيفيت حسابرسي داخليِ وزارت خزانه‌داري بريتانيا، پژوهش كيفيِ تروتمن در حوزه‌ي كيفيت حسابرسي داخلي، انجمن حسابرسان داخلي، پروتي‌وي‌تي و پژوهش زيگنفوس مورد بررسي و تشريح قرار گرفته است.