رويكرد تاپسيس و قانون گرا در الگوسازي كنترل داخلي بهينه

كنترل‌هاي داخلي، فرآيندي است كه به‌منظور كسب اطمينان معقول از تحقق هدف‌هاي سازماني صورت مي‌گيرد. طراحي و استقرار مناسب سامانه‌هاي كنترل داخلي در واحدهاي اقتصادي، يكي از مهم‌ترين عوامل تحقق اثربخشي و كارايي عمليات، ارتقاي پاسخگويي، شفافيت مالي، رعايت قوانين و مقررات و كمك به پيشگيري از تقلب و سوءاستفاده‌هاي مالي به شمار مي‌رود. هدف از اين پژوهش، شناسايي عوامل مؤثر بر كنترل داخلي مطلوب و ارائه الگوي مطلوب كنترل داخلي مي باشد. بدين منظور، از بين معيارهاي نظام راهبري مطرح شده طبق نظر خبرگان، معيارهاي نسبت مالكان نهادي،استقلال كميته حسابرسي و تخصص مالي اعضاي هيات مديره، بالاترين رتبه در تبيين كنترل داخلي مطلوب را دارد. در ادامه با استفاده از اين معيارهاي نظام راهبري و در بين 167 شركت بورسي، به تحليل همبستگي معيارهاي نظام راهبري و مطلوبيت كنترل داخلي با استفاده از الگوريتم اناليز همسايگي اقدام شد كه نتايج، حاكي از تاثير بالاي نسبت مديران غيرموظف، نسبت مالكان نهادي، تخصص كميته حسابرسي جهت تبيين كنترل داخلي مطلوب بود. همچنين نتايج تحقيق، دلالتگر نزديك بودن نظر خبرگان و همچنين تحليل آماري الگوريتم هوش مصنوعي با داده هاي تاريخي مي باشد. اين نتايج نشان مي‌دهد كه با توجه به نقش راهبري شركتي در استفاده بهينه از منابع، ايفاي مسئوليت پاسخگويي، رعايت حقوق ذي‌نفعان و شفافيت مالي، افزايش اعتماد به كنترل داخلي موردتوجه قرار مي‌گيرد.