كاني‌شناسي و شيمي‌كاني بيوتيت در گرانوديوريت‌هاي ناحيه دالايون (جنوب بروجرد- ايران)

توده گرانيتوييدي دالايون در جنوب بروجرد و در شمال استان لرستان واقع شده و بخشي از پهنه دگرگوني سنندج-سيرجان است. تركيب سنگ‌شناسي اين توده شامل گرانوديوريت، گرانيت، پگماتيت‌گرانيت، توناليت، كوارتزديوريت، پگماتيت‌تورمالين‌دار، و رگه‌هاي كوارتز تورمالين است كه در سنگ‌هاي آتشفشاني و دگرگوني ناحيه‌اي نفوذ كرده است. مجموعه كاني‌هاي توده گرانوديوريتي با شاخص رنگي لوكوكرات تا مزوكرات شامل كاني‌هاي اصلي كوارتز، پلاژيوكلاز، ارتوز و ميكروكلين و كاني‌هاي فرعي بيوتيت، مسكوويت، زيركن، گارنت، آپاتيت، روتيل، لوكوكسن، كاني‌هاي تيتانيم‌دار و اسفن مي‌باشد. كاني شاخص فرومنيزين در اين سنگ‌ها بيوتيت است كه از لحاظ تركيبي غني از منيزيم و فقير از كلر بوده و ماهيت اوليه دارند. مقدار نسبت Fe/Fe+Mg ميانگين (apfu)0/44 را نشان مي‌دهد كه بر اين اساس ميكاهاي مورد بررسي در محدوده بيوتيت و در ميان قطب سيدروفيليت و آنيت جاي مي‌گيرند. ميانگين دماي تبلور بيوتيت‌ها⁰C 681 و ميانگين فشار تشكيل بر اساس آلومينيم كل بيوتيت‌ها kb 2/95 است كه نشان‌دهنده تشكيل در ژرفاي كم است. بر اساس نسبت‌هاي MgO، FeO و Al2O3 بيوتيت‌ها، ماگماي سازنده گرانوديوريت از نوع كالك آلكالن كوهزايي است. وجود فوگاسيته نسبتا بالاي اكسيژن و محيط اكسيدان نشان‌دهنده ماگماي با منشا مخلوط گوشته-پوسته و سنگ ميزبان سري گرانيتوييدي مگنتيتي و گرانيتوييد نوع I براي بيوتيت‌ها است.