پيش بيني مشكلات رفتاري كودكان بر اساس استفاده آسيب زاي مادران از شبكه هاي اجتماعي مجازي

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني مشكلات رفتاري كودكان بر اساس استفاده آسيب زاي مادران از شبكه هاي اجتماعي مجازي انجام شد. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه ي آماري پژوهش شامل كليه مادران شهر تهران در سال 1400 بود كه حداقل يك فرزند در مقطع ابتدايي داشتند و در شبكههاي اجتماعي مجازي اينستاگرام، واتساپ و تلگرام عضو بودند، ميباشد كه از ميان آنها 120 نفر به روش نمونه گيري در دسترس (فراخوان در شبكه هاي اجتماعي مجازي) انتخاب شدند. روش جمع‌آوري داده‌ها بر اساس پرسشنامه استفاده آسيب زا از اينترنت كاپلان-تجديدنظر شده (2010)، پرسشنامه ي تواناييها و مشكلات رفتاري كودك گودمن (1997) انجام گرفت. تجزيه و تحليل اطلاعات به‌دست آمده از اجراي پرسشنامه‌ها از طريق نرم‌افزار SPSS 23 در دو بخش توصيفي و استنباطي انجام پذيرفت. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه بين استفاده ي آسيب زا از اينترنت مادران و مشكلات رفتاري كودكان رابطه مثبت معناداري وجود دارد. همچنين استفاده ي آسيب زا از اينترنت توسط مادران، قادر به پيش بيني مشكلات رفتاري كودكان (و زيرمقياس هاي آن) ميباشد. بر اين اساس لازم است به تأثيرات فناوري در تعاملات خانوادگي توجه ويژه اي شود و به والدين پيشنهاد مي شود با مديريت استفاده از اينترنت، مشكلات رفتاري در كودكان خود را بهبود بخشند.