نقش ميانجي سواد اطلاعاتي در رابطه باورهاي انگيزشي با آمادگي يادگيري الكترونيكي دانشجويان دانشگاه فرهنگيان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه باورهاي انگيزشي و آمادگي يادگيري الكترونيكي با ميانجي گري سواد اطلاعاتي انجام شد. روش پژوهش توصيفي و جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان يزد بود كه از بين آنها تعداد 277 نفر به‌روش نمونه گيري طبقه‌اي درصدي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه سواد اطلاعاتي نيك پور و همكاران (1390)، باورهاي انگيزشي پنتريچ و همكاران (1991) و آمادگي ورودي يادگيرنده به دوره‌هاي الكترونيكي سراجي و يارمحمدي واصل (1389) استفاده شد. داده‌هاي پژوهش در دو سطح توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS و نرم‌افزار معادلات ساختاري PLS تحليل شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين باورهاي انگيزشي و آمادگي يادگيري الكترونيكي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين سواد اطلاعاتي در رابطه بين باورهاي انگيزشي و آمادگي يادگيري الكترونيكي نقش ميانجي ايفا مي‌كند. نتايج به‌دست آمده نشان داد افزايش انگيزه دانشجويان در محيط آموزشي تحت وب، توانمندي آنها را در كسب مهارت‌هاي سواد اطلاعاتي افزايش داده و در نهايت باعث افزايش ميزان آمادگي آنها براي يادگيري الكترونيكي مي‌شود. از اين‌رو پيشنهاد مي‌شود كارگاه‌هاي آموزشي در جهت تقويت باورهاي انگيزشي و نيز افزايش مهارت‌هاي سوادآموزي دانشجويان به‌منظور افزايش ميزان آمادگي يادگيري الكترونيكي آنها برگزار گردد.