نقش واسطه اي اهمال كاري تحصيلي در رابطه بين طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در دانش آموزان دوره اول متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه‌اي اهمال كاري تحصيلي در رابطه بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان بافق انجام گرفت. اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود كه جامعه آماري آن را را تمامي دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بافق به تعداد 773 نفر در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل داد كه از بين آن ها تعداد 240 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه شبكه‌هاي اجتماعي مجازي عيدي زاده و احمدي بلوكي (1396)، فرم كوتاه پرسشنامه طرحواره يانگ و براون (2003) و پرسشنامه اهمال كاري تحصيلي تاكمن (2006) به صورت الكترونيكي پاسخ دادند. تجزيه‌ و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل مسير در نرم افزار SPSS-24 و ايموس 24 انجام شد. نتايج نشان داد كه ارتباط مثبت و معني داري بين همه مولفه‌هاي طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه و اهمال‌كاري تحصيلي با ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي وجود دارد (01/ 0p ). مدل با تصحيحاتي برازش مناسبي پيدا كرد و اهمال كاري تحصيلي نقش واسطه اي در رابطه بين مولفه هاي بريدگي و طرد، ديگر جهت مندي، گوش به زنگي بيش از حد و بازداري و محدوديت‌هاي مختل با ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي آزمودني ها داشت. براساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده لازم است با آموزش‌هاي مناسب، طرحواره هاي ناسازگار اوليه و اهمال كاري را در دانش آموزان كاهش داد تا پيامدهاي مثبتي در ميزان استفاده مناسب از شبكه هاي اجتماعي مجازي دانش آموزان داشته باشد.