بررسي نقش يادگيري الكترونيكي در محيط هاي يادگيري با رويكرد تلفيقي در مدارس مقطع دوم دوره متوسطه ناحيه 2 شيراز

در يكي دو دهه اخير، استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات براي مقاصد آموزشي به عنوان راهنما و هدايتگر، هر روز با سرعت بيش از پيش پيشرفت هاي جديد را براي بشريت به ارمغان آورده است لذا هدف اين پژوهش،بررسي نقش يادگيري الكترونيكي درمحيط هاي يادگيري با رويكرد آموزش تلفيقي است. در اين پژوهش از دو روش كمي و كيفي استفاده شده كه روش كيفي، روش تحليل محتوا و روش كمي، روش توصيفي-تحليلي است. جامعه آماري شامل كارشناسان و متخصصان برنامه درسي و تعليم و تربيت شاغل در مدارس و حجم نمونه بر اساس روش دلفي3۰ نفر مي باشد كه با استفاده از روش نمونه گيري انتخابي صورت گرفت. ابزار جمع آوري اطلاعات تلفيقي از پرسشنامه استاندارد محيط يادگيري كلاس مك-گل، يادگيري الكترونيكي واتكينز و همكاران و پرسشنامه محقق ساخت تلفيق در برنامه هاي درسي مي باشد. يافته ها حاكي از آن است كه با استفاده از آزمون تي تك نمونه اي هر دو شاخص آموزش و يادگيري الكترونيكي و محيط‏هاي يادگيري در مدارس مورد مطالعه، در سطح پايينتري نسبت به سطح متوسط ارزيابي مي‏شودبدين صورت كه با بررسي رابطه بين آموزش تلفيقي در مدارس از يك طرف و يادگيري الكترونيكي و محيط هاي يادگيري از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شده است كه نشان از بطور وجود رابطه مثبت جداگانه و معنا دار مي باشد و همچنين بر اساس آزمون كوواريانس بطور همزمان يادگيري الكترونيكي و محيط هاي يادگيري بر آموزش تلفيقي در مدارس تأثير گذارند و از ميان شاخصها به ترتيب اولويت انگيزه، سواد رسانه اي، دسترسي به فناوري، محط مثبت كلاس،بحث هاي گروهي آنلاين موفقيت در محيط هاي آموزشي وباورهاي شخص معيارهاي مؤثر مي باشند. روش يادگيري تلفيقي، در فضاي مجازي در مقطع دوم دوره متوسطه قابل اجراست و مي‏تواند همزمان با ارتقا شاخص هاي يادگيري الكترونيكي و محيط هاي يادگيري، به كيفيت آموزش تلفيقي كمك كند .