مانع‌ها و چالش‌هاي توانمندسازي سياسي زنان افغانستان در سال‌هاي 2001 تا 2020

به‌وجودآمدن نظام سياسي جديد در افغانستان بعد از رويداد 11 سپتامبر در سال 2001 سبب شد موضوع توانمندسازي سياسي زنان در اين كشور مطرح شود. در اين نوشتار در پي پاسخ به اين پرسش هستيم كه چه عامل‌هايي سبب شده است زنان افغانستان در سال‌هاي 2001 تا 2020 موفق به توسعۀ توانمندسازي سياسي نسبيِ ‌در مسير تحقق دموكراسي نشوند؟ فرضيۀ نوشتار به عامل‌هاي روانشناختي، فرهنگي، سياسي، اقتصادي و اجتماعي براساس نظريۀ توانمندسازي سارا لانگه اشاره مي‌كند. هدف اين نوشتار بررسي مانع‌ها و چالش‌هاي توسعۀ توانمندسازي سياسي زنان افغانستان در مدت 20 سال و تبديل‌ آن به موضوعي مستمر و عادي است. براي اين منظور از روش كيفي از نوع اسنادي و مصاحبه بر اساس نظريۀ توانمندسازي سارا لانگه براي گردآوري داده‌ها استفاده كرده‌ايم. يافته‌هاي اين نوشتار نشان مي‌دهد تأثير متقابل عامل‌هاي سياسي، فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و روانشناختي موجب ‌شده است زنان افغانستان در دوره‌هاي كرزاي و غني به توسعۀ نسبي توانمندسازي سياسي نرسند. همچنين فرصت ازميان ‌بردن فشارها و تبعيض‌هاي بيروني به زنان داده نشد، تا بتوانند حقوق از دست رفتۀ خود را به‌دست آورند و وضعيت اجتماعي‌شان را بهبود و ارتقا دهند.