ارزيابي و پايش تغييرات كمي فضاي سبز شهر خرم آباد با استفاده از داده هاي سنجش از دور و سنجه هاي سيماي سرزمين

فضاهاي سبز شهري به عنوان بخش مهمي از اكوسيستم هاي شهري، اثرات و خدمات اكولوژيكي بسياري را به شهرها ارائه مي دهند. هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي و تحليل كمّي تغييرات فضاي سبز شهري در شهر خرم آباد با استفاده از داده هاي سنجش از دور و سنجه هاي سيماي سرزمين است.در اين پژوهش، به منظور تهيه نقشه هاي شهر از تصاوير سنجنده هاي +TM ، ETM و OLI ماهواره هاي لندست 5، 7و 8 به ترتيب متعلق به سال هاي 1987، 2003 و 2019 استفاده شد. پس از انجام پيش پردازش هاي لازم، طبقه بندي تصاوير به روش حداكثر احتمال در محيط نرم افزار ENVI انجام گرفت. به كمك سنجه هاي منتخب سيماي سرزمين شامل مساحت طبقه (CA)، تعداد لكه (NP)، درصد پوشش (PLAND) و متوسط نزديك‌ترين فاصله همسايگي (ENN-MN)، تجزيه و تحليل تركيب و توزيع فضاي سبز در سطح مناطق سه گانه شهر خرم آباد انجام شد. نتايج نشان داد كه فضاهاي سبز به ميزان قابل توجهي چه از لحاظ تعداد لكه و چه از لحاظ مساحت روند كاهشي را داشته اند به طوري كه از 703/8 هكتار در سال 1987به ميزان 629/88 هكتار در سال 2019 رسيده است. همچنين نتايج حاصل از بررسي سنجه هاي سيماي سرزمين براي ارزيابي تركيب و توزيع لكه هاي سبز بيانگر عدم توزيع يكنواخت در سطح شهر بوده، به طوري كه محدوده ي منطقه يك و سه شهر خرم آباد به لحاظ تركيب و توزيع لكه هاي سبز در وضعيت نامناسبي قرار دارند. همچنين يافته‌ها گوياي آن است كه شهر خرم‌آباد در زمينه پراكنش متعادل فضاهاي شهري دچار كمبودهايي بوده و توزيع فضايي آنها داراي شرايط مطلوب نيست. بنابراين بايد از طريق ايجاد پيوستگي بين مناطق داراي لكه هاي سبز گسسته و با مساحت كم، در راستاي بهبود وضعيت اين مناطق، برنامه ريزي لازم صورت گيرد. يافته هاي اين تحقيق بر لزوم توجه بيشتر به مديريت پايدار سيماي فضاي سبز شهري خرم آباد و جلوگيري از تخريب آن در اين شهر تأكيد دارد.