نقش تركيبهاي آلي فرار قارچها در مديريت بيماريهاي گياهي

تركيب هاي آلي فرار، مواد شيميايي آلي مبتني بر كربن هستند كه از متابوليسم اوليه يا ثانويه مشتق شده‌اند و به صورت گاز از جامدات و مايعات مختلف آزاد مي‌شوند. بسياري از برهمكنش هاي بوم شناختي درون و بين سلسله اي در بين موجودات زنده از طريق تركيب هاي آلي فرار رخ مي دهد. تركيب هاي آلي فرار قارچ هاي بيمارگر، اثر منفي بر رشد گياهان دارند. آزاد شدن مواد فرار توسط اين قارچ ها در خاك، رشد گياه را مهار مي كند و منجر به كاهش طول شاخه، سطح ريشه و زيست توده گياه مي شود. علاوه بر تأثير منفي بر رشد گياه، اين تركيب هاي توليد شده توسط قارچ هاي بيمارگر نيز مي توانند به عنوان تنظيم كننده رشد، معماري گياه را تغيير دهند و باعث تحريك رشد گياه شوند. در نتيجه افزايش رشد گياهان به دليل ايجاد زيستگاه بزرگتر براي استقرار سطحي و افزايش بقاي آن ها مي تواند براي بيمارگرها مفيد باشد. همچنين اين تركيب ها در برهمكنش با قارچ ريشه ها، سنتز زيستي استريگولاكتون ها و رشد ريشه را افزايش مي دهند و شناسايي قارچ ريشه را براي ريشه ها آسان مي كنند و باعث افزايش استقرار قارچ ريشه روي ريشه ها مي شوند. اثرات آنتي بيوتيكي اين تركيب ها در مهار بسياري از بيمارگرهاي گياهي دخيل است. برخي از اين تركيب هاي فرار قارچي فعاليت بازدارندگي در خاك و برخي خاصيت دوركنندگي حشرات و نماتدكشي دارند.