مطالعۀ تطبيقي قرارداد فرند؛ ماهيت و فلسفۀ شكل ‌گيري

استفاده از فناوري نويني كه توسط سازمان‌ هاي مربوطه( استانداردساز) به ‌عنوان استاندارد معرفي شده ‌است، از سوي توليد كنندگان به ‌دليل بر خورد با  حق اختراعِ دارندگان اختراعات ضروري استاندارد  با چالش‌هاي حقوقي  مواجه است. سازمان‌ها در راستاي حل اين مشكل و  رعايت حقوق مالكيت فكري، با هدف جلوگيري از توقف حق اختراع (هولداپ)،  قرارداد فرند را پيش‌بيني كرده‌اند، بدون آنكه به تبيين ماهيت آن بپردازند.  رويۀ قضايي نيز در نظام‌هاي حقوقي مختلف در خصوص ماهيت اين قرارداد با تشتت آرا روبه‌رو است، به‌گونه‌اي كه در ايالات متحدۀ آمريكا، محاكم، فرند را قراردادي الزامي مي‌دانند كه مجريان استاندارد به‌عنوان شخص ثالث ذي‌نفع از آن بهره‌مند مي‌شوند، درحالي‌كه در مقابل رويكردي وجود دارد كه فرند را فاقد ويژگي‌هاي يك قرارداد الزام‌آور مي‌داند. پژوهش حاضر، با استفاده از روش كتابخانه‌اي، به مطالعۀ تطبيقي ديدگاه‌هاي مذكور پرداخته و رويكرد قراردادي را با مباني حقوق قراردادهاي ايران سازگار دانسته است.