اثر مكمل ياري سير و ۸ هفته تمرين هوازي بر ظرفيت آنتي اكسيداني تام و پروتئين كربونيل در بافت مغز موش هاي صحرايي سالمند مبتلا به پاركينسون

مقدمه: بيماري پاركينسون بعد از بيماري آلزايمر، شايع‌ترين بيماري مخرب دستگاه عصبي است. با توجه به اهميت تحقيقات پيرامون اين بيماري، هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي تأثير هشت هفته تمرين هوازي همراه با مكمل سير بر ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام و پروتئين كربونيل بافت مغز در موش‌هاي صحرايي سالمند مبتلا به پاركينسون شده بود.مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي ۴۰ سر موش صحرايي نر نژاد اسپراگو-داولي پاركينسوني شده mg/kg ۲ رزرپين به ۵ گروه و در هر گروه ۸ سر موش صحرايي قرار گرفت. گروه‌ها شامل رزرپين، تمرين هوازي، مكمل سير، تمرين هوازي+ مكمل سير و گروه كنترل سالم بود. تمرين هوازي به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته و مدت ۱۵-۴۸ دقيقه با سرعت ۱۰-۲۴ متر بر دقيقه اجرا شد. مكمل سير نيز روزانه mg/kg ۵۰۰ به‌صورت گاواژ مصرف شد. كليه عمليات آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون آناليز واريانس يك‌راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد.يافته‌ها: مقادير پروتئين كربونيل در گروه‌هاي سير، تمرين هوازي و تمرين هوازي+ سير به‌طور معني‌داري كمتر از گروه رزرپين بود (0/001=P). علاوه بر اين در گروه تمرين هوازي+ مكمل سير به‌طور معني‌داري كمتر از گروه مكمل سير بود (0/02=P). همچنين مقادير ظرفيت آنتي‌اكسيداني تام در گروه‌هاي سير، تمرين هوازي و تمرين هوازي+ سير به‌طور معني‌داري كمتر از گروه رزرپين بود (0/001=P).نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از مطالعه حاضر به نظر مي‌رسد كه انجام تمرين ورزشي به همراه مصرف مكمل سير، شيوه درماني مؤثري جهت تعديل استرس اكسايشي و اكسيداسيون پروتئين در موش‌هاي مبتلا به پاركينسون بوده است.