كاركرد نقاشي‌هاي سوررئاليستي براي دستيابي به ايده‌هاي اجراي عروسكي (با مطالعۀ سه اثر از رنه مگريت)

امروزه با هم‌پوشاني هنرها و شكل‌گرفتن روش ايده به اجرا، راهكارهاي متنوعي براي ايده‌پردازي در اختيار كارگردان قرار گرفته است. ايده‌پردازي در تئاتر عروسكي مي‌تواند براساس روايت، عروسك و فضا انجام شود. ازآنجاكه به ايده‌پردازي براساس فضا كمتر پرداخته شده، هدف اين پژوهش يافتن پاسخي براي اين پرسش است كه آيا مي‌توان از طريق فضاي نقاشي‌ها، تئاتر عروسكي خلق كرد. پژوهش حاضر براي رسيدن به پاسخ، نقاشي‌هاي رنه مگريت را انتخاب و راه‌هاي ايده‌پردازي براي تئاتر عروسكي براساس نقاشي‌هاي سوررئاليستي او را بررسي كرده است. نخست مشخصات جنبش سوررئاليسم و نقاشي سوررئاليستي تبيين شده و پنج عنصر رؤياگونگي، خيال‌پردازي، فانتزي، اغراق و هجو به‌عنوان ويژگي‌هاي آن معرفي مي‌شود؛ سپس ويژگي‌هاي معنايي تئاتر عروسكي (فانتزي، نمادپردازي، كوچك‌سازي، بزرگ‌سازي و ساده‌سازي) با نمونه‌ها توضيح داده شده و سه روش ايده‌پردازي براي تئاتر عروسكي گونه‌شناسي مي‌شود. در بدنه، پس از معرفي ويژگي‌هاي نقاشي‌هاي مگريت و نشان‌دادن هم‌پوشانيشان با ويژگي‌هاي تئاتر عروسكي، سه اثر از مگريت باتوجه‌به ويژگي‌هاي يادشده ايده‌پردازي مي‌شود. اين پژوهش به‌وسيلهٔ منابع مكتوب و با بررسي آثار مگريت انجام شده و به‌شيوهٔ تحليلي و توصيفي ارائه شده است. ايده‌پردازي براساس فضا علاوه‌بر اهميت ماهيت بينارشته‌اي‌اش، امكانات گسترده‌تري براي خلق تئاتر عروسكي ارائه مي‌كند. پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه ايده‌پردازي براساس فضا از طريق هنر نقاشي به‌ويژه نقاشي سوررئاليستي ممكن است. اين امكان به‌علت مشابهت ميان ويژگي‌هاي اين نقاشي‌ها با تئاتر عروسكي پديد آمده است. هم‌نشيني واقعيت و خيال وجه‌اشتراكي است كه مي‌تواند در هر يك از اين رسانه‌هاي هنري ديده شود.