انواع مرگ در شخصيت‌هاي انيميشن كوكو در تطابق با آراي هايدگر

مسئله پژوهش پيش رو اين است چگونه مي‌توان با توجه به ظرافت‌هاي بحث و مفاهيم مارتين هايدگر درباره انواع مرگ به تحليل ابعاد شخصيت‌هاي انيميشن كوكو با تمركز بر شخصيت ميگل پرداخت. پرسش‌هاي پژوهش از اين قرارند: زاويه نگرش اين انيميشن به مرگ با كدام يك از انواع مرگ و يافت‌حال مناسب آن در نظر هايدگر همخواني بيشتري دارد؟ به ابعاد مرگ هايدگري چه مولفه‌هايي مي‌افزايد؟ چه مباحثي درباره مرگ و چه ابعادي از شخصيت‌ها  را در اين انيميشن آشكار مي‌كند؟رويكرد پژوهش از آراي هايدگر در باب مرگ از كتاب هستي و زمان  به هدف مطالعه انواع آن در انيميشن كوكو برگرفته شده است. براي تكميل مباحث در بخش تحليل مباحث از كتاب كانت و مسئله متافيزيك، استفاده شده است. روش پژوهش پيش‌رو از نظر نوع نظري و كيفي است. روش گرداوري اطلاعات كتابخانه‌اي و اسنادي است. با روش توصيفي تحليلي انواع مرگ با توجه به شخصيت‌ها در اين انيميشن بيرون كشيده مي‌شود. براي پاسخ به پرسش‌ها در پژوهش، انواع مرگ، يافت‌حال متناسب با آنها از نظر هايدگر معرفي شده و با توجه به شخصيت‌هاي منتخب انيميشن  به نحوي تحليل مي‌شود كه فرم و محتواي انواع مرگ در انيميشن كوكو در تطابق با آراي هايدگر مشخص شود.نتايج حاكي از اين است كه در اين انيميشن مرگ شخصيت‌ها (هكتور، دلاكروز و اميلدا) بيشتر جسماني بوده است. در جهان زندگان غير از ميگل و هكتور چندان مرگ اگزيستانسيال را مطرح نمي‌توان كرد. به نظر مي‌رسد جشن مردگان مكزيكي‌ها ترس هايدگري از مرگ را پشت سر مي‌گذارد و نشان مي‌دهد مرگ‌آگاهي با استفاده از عكس و به‌يادآوردنِ مردگان، برگزاري جشن ساليانه، طريق پيشنهادي انيميشن در كاهش ترس از مرگ است.