تكامل و اخلاق فطري

نظرية تكامل دو ايدة اصلي دارد: نياي مشترك و انتخاب طبيعي. صاحب‌نظراني در رشته‌هاي مختلف علمي و فلسفي از نظرية تكامل به ويژه انتخاب طبيعي براي تبيين اخلاق انسان استفاده كرده‌اند. نظريات مذكور به دو دستة اصلي تقسيم مي‌شوند: اخلاق سازش يا محصول فرعي است. برخي از نظريات اخلاق را تا حدي فطري هم مي‌دانند. ما نظرية دو روان‌شناس هايت و بلوم را بررسي مي‌كنيم. هايت شش نوع فضيلت اخلاقي را سازش مي‌داند كه ريشه در شش واحد اخلاقي دارند. بلوم در پنج زمينه به اخلاق فطري در كودكان قائل است. اشكال اصلي نويسنده اين است كه انتخاب طبيعي و معلول‌هاي آن نااخلاقي هستند و از آن‌ها هم در كسب فضايل اخلاقي و هم در كسب رذايل اخلاقي مي‌توان استفاده كرد. همچنين از برخي امور روان‌شناختي ديگري هم كه به لحاظ تكاملي فطري هستند ولي در اين نظريات اخلاقي نيستند، مي‌توان در كسب فضايل يا رذايل اخلاقي استفاده كرد. به اين معنا اخلاق فطري معلول تكامل نداريم.