بررسي رابطه پارامترهاي اندازه و شكل لكه‌هاي زيستگاه با غنا، تنوع و يكنواختي جانوران حوضه‌آبخيز آدرشك (استان يزد- شيركوه)

لكه يك واحد از ساختار سيماي سرزمين و يا قسمت تقريبا همگني از سرزمين مي باشد كه از يك ساختار سلسله مراتبي برخوردار است و به عنوان اكوسيستمي همگن و قابل تشخيص كه با محيط اطراف خودش كاملا متمايز است در نظر گرفته مي شود. دو پارامتر اندازه و شكل لكه‌هاي زيستگاهي بر انواع و تعداد جانوران درون آن تاثير مي‌گذارد. اين دو پارامتر، از مولفه‌هاي مهم در طراحي و برنامه‌ريزي مناطق جهت حفاظت از گونه‌ها هستند. به‌همين جهت، اين پژوهش به مطالعه رابطه دو پارامتر اندازه و شكل لكه‌هاي زيستگاهي در حوضه‌آبخيز آدرشك پرداخته است. در طول فصل‌هاي بهار و تابستان سال 1398 به شناسايي جانوران آدرشك پرداخته شد. در مجموع تعداد 14 گونه پستاندار و 26 گونه پرنده در آدرشك شناسايي شد. بيش‌ترين مقدار غنا، تنوع و يكنواختي گونه‌اي در لكه درختچه و كم‌ترين مقدار در لكه بوته‌زار و علفزار با تراكم بالا مشاهده شد. از نرم‌افزار FRAGSTATS 4,2 براي محاسبه متريك‌هاي مورد استفاده در پژوهش بهره گرفته شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از همبستگي اسپيرمن و مقادير تنوع گونه‌اي از شاخص‌هاي شانون-وينر، سيمپسون، هيل، بريلويين و مك‌آرتور، مقدار غناي گونه‌اي با شاخص‌هاي غناي مارگالف و من-هينيك محاسبه شد. نتايج نشان داد كه بين شاخص تنوع سيمپسون و بريلويين و شاخص‌هاي غناي مارگالف و من-هينيك با دو سنجه AREA و PARA رابطه معني‌داري وجود دارد. همچنين، بين شاخص‌هاي تنوع‌زيستي و پارامترهاي فيزيكي لكه‌ها ارتباط معني‌دار در سطح يك درصد مشاهده شد و در طراحي و مديريت زيستگاه براي جانوران، لكه‌هاي كوچك ارجحيت دارند.