مدل سازي توزيع و شناسايي اتصالات بين لكه‌هاي زيستگاهي پلنگ ايراني (Panthera pardus saxicolor) در استان يزد

پلنگ ايراني (Panthera pardus saxicolor) بزرگ‌ترين گونه از خانواده گربه‌سانان در ايران با وسيع‌ترين پراكنش را در ميان گربه‌سانان بزرگ‌جثه است كه در اغلب زيستگاه‌هاي كشور پراكندگي دارد. اين مطالعه با هدف شناسايي لكه‌هاي زيستگاهي و مسيرهاي اتصال بين لكه‌هاي شناخته براي پلنگ ايراني انجام گرفته است. به‌منظور مدل‌سازي از نقاط حضور گونه و 11 متغير زيستگاهي شامل رطوبت توپوگرافي، ارتفاع، زبري ارتفاع، فاصله از جاده‌هاي اصلي، فاصله از مناطق مسكوني، تراكم قله، شاخص تراكم پوشش‌گياهي، زبري تراكم پوشش‌گياهي، شاخص تفاضل بهنجار آب، ضريب ديد آسمان و عمق دره‌ها به همراه روش‌هاي حضور و شبه‌عدم‌حضور درخت طبقه‌بندي و رگرسيون (CART)، جنگل تصادفي (RF)، TreeNET و MARS استفاده گرديد. تمام مدل‌هاي احتمالي به روش ميانگين AUC با يكديگر تركيب شدند و از معكوس آن نقشه هزينه حاصل گرديد و نقشه‌هاي حاصل از حد آستانه با يكديگر جمع شدند و در جمع جبري 4 اندازه‌هاي مختلف گستره خانگي لكه‌هاي زيستگاهي تعيين شدند. با استفاده از روش تحليل كمترين هزينه (LCP) دالان‌هاي بين لكه‌هاي زيستگاهي شناسايي شدند. اتصال مناطق حفاظت‌شده استان به يكديگر نيز از تئوري مدار الكتريكي انجام گرفت. بر پايه توافق بين نتايج مناطق حفاظت‌شده كالمند و بافق همچنين منطقه شكار ممنوع شيركوه به‌ترتيب بيشترين مساحت، مناطق حفاظت‌شده و پارك‌ملي سياه‌كوه كمترين مساحت از زيستگاه گونه را در برگرفته‌اند. در تلفيق با نتايج حاصل از تحليل كمترين هزينه بر پايه لكه‌هاي زيستگاهي بايد اشاره كرد كه اتصال لكه-هاي زيستگاهي منطقه حفاظت‌شده بافق به منطقه حفاظت‌شده كالمند مي‌تواند تضمين‌كننده انتشار گونه در مناطق شيركوه و مرور باشد.