كارايي نشانگر مولكولي SCoT در بررسي روابط ژنتيكي ميان گونه‌هاي ديپلوئيد جنس Aegilops و Triticum

تنوع و روابط ژنتيكي 25 جمعيت از‌ پنج گونه ديپلوئيد جنس‌هاي Aegilops و Triticum با استفاده از 15 آغازگر SCoT مورد بررسي قرار گرفت كه 12 آغازگر داراي باندهاي قابل امتياز بودند. بر اساس پارامترهاي نشانگري PIC، RP، EMR و MI آغازگرهاي SC6، SC11، SC63 و SC20 كه ميزان بالايي را نشان دادند، براي آناليز مجموعه ژرم پلاسم گونه‌هاي Aegilops و Triticum در تحقيقات بعدي معرفي گرديدند. فاصله ژنتيكي جمعيت‌هاي مورد بررسي با استفاده از ضريب فاصله جاكارد نشان داد كه ميانگين فاصله بين جمعيت‌ها 0.307 و متوسط فاصله بين گونه‌اي نيز 0.636 بود. همچنين دو زيرگونه Ae. tauschii و Ae. strangulateكه هردو داراي ژنوم D هستند كمترين فاصله را با يكديگر داشتند. نتايج حاصل از تجزيه خوشه‌اي به روش UPGMA براساس ضريب فاصله جاكارد نشان داد كه جمعيت‌ها در 5 گروه قرار گرفتند به طوري كه گونه‌ها بصورت صد در صد از يكديگر تفكيك شدند كه نشان‌دهنده كارايي بالاي نشانگر مورد استفاده مي‌باشد، اين نتايج با نتايج حاصل از ماتريس فاصله و تجزيه به مختصات اصلي صد در صد مطابقت داشت. آناليز شاخص‌هاي ژنتيكي براي گونه‌هاي مورد بررسي نشان داد بيشترين تنوع درون جمعيتي و تنوع ژني مربوط گونه Ae. tauschii بود. همچنين بيشترين ميزان پلي مورفيسم نيز در بين جمعيت‌هاي اين گونه مشاهده گرديد.