راهكاري تلفيقي در كاهش اضطراب مرگ بر اساس مقايسه راهكارهاي يالوم و ملاصدرا

مسأله مرگ يكي از مهمترين دغدغه هاي وجودي انسان است. انسان از بدو تولد تا زمان مرگ، هميشه اضطراب مرگ را با خود به همراه دارد. متفكران بسياري براي كاهش اضطراب مرگ راهكار ارائه داده اند. يالوم و ملاصدرا نيز هر كدام بر اساس مباني خويش به چيستي مرگ پرداخته و راهكارهايي را ارائه كرده اند؛ از جمله راهكارهاي مهم يالوم در درمان اضطراب مرگ، موج آفريني است. با تحليل مباني فلسفي ملاصدرا نيز، راهكار نگرش تحولي به مرگ و جزئي از فرايند تكاملي هستي انسان دانستن آن، از فلسفه اش استنباط مي شود. نويسندگان در اين تحقيق در صددند تا با به كارگيري معيارهاي مختلف علمي، به مقايسه و داوري ديدگاههاي دو متفكر بپردازند. مسأله اصلي مقاله حاضر آن است كه، چه راهكار تلفيقي اي را مي توان با مقايسه ديدگاههاي يالوم و ملاصدرا در كاهش اضطراب مرگ، ارائه داد؟ روش اين تحقيق تحليلي توصيفي، بر مبناي مطالعات كتابخانه اي است. داده هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه راهكارهاي يالوم و ملاصدرا هر كدام، كاستي هاي خاصي دارند؛ اما با در كنار هم قرار دادن آنها مي توان راهكاري تلفيقي و جامع در كاهش اضطراب مرگ ارائه داد. نتيجه تحقيق، ارائه «حيات مبتني بر انديشيدن و عمل كردن» به عنوان راهكاري تلفيقي در كنترل و كاهش اضطراب مرگ، است.