تببين ملاحظات آموزشي براي پاسخگويي به الزامات هيجانيِ دانشجويان در فرايند آموزش طراحي معماري

دانشجوي معماري در جريان آموزش در كارگاه طراحي، در اثر تجربه‌ روابط درون‌فردي و ميان‌فرديِ پيچيده‌ و هيجاناتِ بسيار، با الزاماتِ هيجاني گسترده‌اي مواجه مي‌گردد. چگونگي پاسخ‌ به اين الزامات كه به هوش هيجاني افراد يعني قابليت‌ آنها در درك، پردازش، و استفاده از اطلاعات عاطفي در فرايند شناخت و تفكر مربوط مي‌شود، بر ميزان توفيق آموزش و يادگيري در كارگاه طراحي عميقاً اثر مي‌گذارد. بر اين اساس، در پژوهش حاضر هدف آن است كه، با شرح و تبيين اهميت هوش هيجاني در كارگاه طراحي، كاربست آن در جهت ارتقاي اثربخشي آموزش و يادگيري در اين عرصه بررسي شود. انگاره‌ كلي پژوهش به‌لحاظ روش‌شناسي از نوع پژوهش كيفي و روش پژوهش توصيفي ـ تحليلي است. در پژوهش حاضر پس از شناسايي الزامات هيجاني دانشجويان در كارگاه طراحي، پاسخ‌گويي به اين الزامات در گرو كاربرد هوش هيجاني در دو بعد همبسته و هم‌افزايِ «تنظيم تجارب هيجاني» دانشجويان و «پرورش مهارت‌هاي هيجاني» آنان از سوي استاد طراحي دانسته شده است؛ و ازآن‌رو كه، در اين نوشتار، پرورش مهارت‌هاي هيجاني با هدف ارتقاي يادگيري در كارگاه طراحي مستلزم انسجام آموزش هيجاني با آموزش طراحي، بهره‌مندي از ظرفيت‌هاي هيجاني بالقوه‌ عرصه‌ آموزش طراحي، و نيز دروني شدن آموزه‌هاي هيجاني قلمداد شده است، پرورش اين مهارت‌ها از طريق آموزش هيجاني غيرمستقيم (مبتني بر تأمل و تمرين)، در چرخه‌اي هم‌افزا با ارتقاي يادگيري در كارگاه طراحي و با تأكيد بر وجوهي، مانند روايت‌پردازي، گسترش ارتباط و همكاري و طراحي هيجاني، پيشنهاد شده است. حاصل يافته‌هاي پژوهش در قالب ملاحظاتي آموزشي به‌منظور پاسخ‌گويي به نيازهاي عاطفي و تقويت مهارت‌هاي هيجاني دانشجويان، به استاد طراحي عرضه شده است. بنابراين نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه تحقق الزامات هيجاني دانشجويان در كارگاه طراحي، علاوه بر هوش هيجاني خود دانشجويان، به هوش هيجاني استاد نيز وابسته است و اين هوش هيجاني استاد و نگرش وي نسبت به اهميت مسائل هيجاني در كارگاه است كه فرصت بهره‌برداري دانشجويان از مهارت‌هاي هيجاني خود را فراهم مي‌كند.