تبيين مدل مفهومي آموزش معماري بر پايۀ شايستگي حرفه‌اي دانش‌آموختگان

اغلب فارغ‌التحصيلاني كه وارد بازار كار و حرفه‌هاي معماري شده‌اند نتوانسته‌اند آن انتظارات و نيازهاي جامعه‌ مخاطب خود را پاسخ‌گو باشند و در اين ميان به‌نظر مي‌رسد كه دليل اصلي اين مهم را بايد در كيفيت آموزش معماري در مراكز و مؤسسات آموزشي جستجو كرد. بزرگ‌ترين هدف آموزش معماري آماده كردن دانشجويان براي ورود به حرفه است و يافتن شيوه‌ درست آموزش مي‌تواند مهم‌ترين نقش را در شايستگي حرفه‌اي تحقق بخشد. رابطه‌ ميان كيفيت آموزش و شايستگي حرفه‌اي مقوله‌اي است كه همواره از دغدغه‌هاي نظريه‌پردازان و كارشناسان حوزه‌ معماري است. اين پژوهش با هدف تدوين الگوهاي شايستگي حرفه‌اي فارغ‌التحصيلان معماري بر اساس نتايج حاصل از مصاحبه با خبرگان و استادان معماري براي ورود به حرفه‌ معماري انجام شده است. روش تحقيق از منظر شناخت‌شناسي بر پارادايم تفسيرگرايي متكي و از نوع كيفي است. راهبرد انتخابي نظريه‌ زمينه‌اي داده‌بنياد و تحليل داده‌ها بر اساس روش كدگذاري سيستماتيك استراوس و كوربين در نرم‌افزار «مكس كيوداي 2020» انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه شرايط اوليه و بسترساز به‌منظور رسيدن به شايستگي حرفه‌اي دانشجويان معماري مستلزم اصلاح چارت آموزشي، اصلاح سيستم پذيرش، و دسته‌بندي هدفمند دانشجويان معماري است. همچنين شرايط مداخله‌گر در ارتباط با نقش آموزش در شايستگي حرفه‌اي شامل كيفيت آموزش استادان و توقعات از فارغ‌التحصيلان معماري است و درنهايت شرايط زمينه‌اي شامل انطباق آموزش معماري و بازار كار و بهبود شخصيت معمارانه دانشجويان موجب پيامد اصلي تحقيق، كه آماده كردن فارغ‌التحصيلان معماري براي ورود به بازار كار است، خواهد شد.