بررسي رفتار چرخه‌اي اتصال خمشي تير I شكل به ستون دايره‌اي با پيوند ناوداني

اتصال خمشي تير Iشكل به ستون دايره‌اي، با استفاده از برش منحني بال تير و يا با استفاده از نصب ديافراگرم‌هاي خارجي در اطراف ستون ميسر مي‌باشد كه با مشكلات اجرايي همراه است. روش پيشنهادي جديد براي اجراي اين نوع اتصال، جوش نمودن بال‌هاي يك پيوند ناوداني به ستون و جوش نمودن تير به جان ناوداني مي‌باشد. با توجه به نو بودن اين روش، تأثير ابعاد پيوند ناوداني، ابعاد تير Iشكل و ابعاد ستون دايره‌اي و همچنين سخت‌كننده‌هاي داخل پيوند ناوداني بر رفتار چرخه‌اي اتصال، محل سؤال مي‌باشد. در همين راستا، مقاله حاضر به بررسي رفتار چرخه‌اي اتصال خمشي تير Iشكل به ستون دايره‌اي با پيوند ناوداني به صورت المان محدود مي‌پردازد. عمده نوآوري اين تحقيق، بررسي پارامتريك مشخصات ابعادي اتصال در حضور خستگي كم‌تكرار ناشي از زوال سختي و مقاومت چرخه‌اي مي‌باشد كه از طريق لحاظ مدل آسيب براي مصالح شكل‌پذير در نرم‌افزار آباكوس ميسر شده است. براي اين كار، ابتدا پارامترهاي مدل آسيب از طريق مقايسه نتايج عددي حاصل از شبيه‌سازي اتصال با داده‌هاي آزمايشگاهي كاليبره شده و در ادامه، نمونه‌هاي عددي تحت بارگذاري چرخه‌اي جابه‌جايي- كنترل به صورت استاتيكي قرار گرفته‌اند. براساس مقايسه نتايج، ضخامت جان پيوند ناوداني، بيشترين تأثير بر رفتار اتصال نسبت به ساير پارامترهاي ناوداني را دارد. همچنين ملاحظه شد كه با افزودن سخت‌كننده در داخل پيوند ناوداني، سختي و مقاومت اتصال افزايش مي‌يابد، با اين حال، در اين حالت نواحي تسليم شده به سمت اتصال تير به ناوداني گسترش پيدا مي‌نمايد كه اين مسئله باعث رشد سريع‌تر كرنش‌هاي پلاستيك در اين نواحي مي‌شود.