حقيقت وحي رسالي و نسبت آن با شهود عرفاني از نگاه ملاصدرا

از جمله مباني ملاصدرا حركت جوهري است. به اعتقاد وي آدمي در پرتو حركت جوهري يك سير تكاملي پيش‌رو دارد و تمام مراتب لازم را طي مي‌كند تا به حقيقت نهايي دست ‌يابد. از نگاه صدرا هر كس كه قادر باشد قوۀ نظري و عملي خود را به كمال نهايي برساند، همچون نبي غرق در شهود جمال حق شده است؛ به‌‌طوري كه هيچ چيزي او را از اشتغال به نور الهي باز نمي‌دارد. صدرا شهود را به اقسامي تقسيم مي‌كند و آخرين آن را به شهود روحي اختصاص داده است كه شخص در اين مرحله، روح حقايق را به حسب استعداد روحي و بدون واسطه دريافت مي‌كند. بحث وحي در فلسفۀ ملاصدرا با رويكرد متفاوت فلسفي، كلامي و عرفاني مطرح است. در رويكرد عرفاني كشف و شهود را به ميان آورده است و آن را به حقيقت محمديه مرتبط مي‌كند؛ ازاين‌رو نسبت وحي رسالي و شهود عرفاني در نظر ملاصدرا ابتدائاً مبتني بر منشاء آن است؛ زيرا وحي رسالي در همۀ مراتب از بالا به پايين رخ مي‌دهد و شهود عرفاني از پايين به بالا پديد مي‌آيد.