امكان‌سنجي استفاده از فضولات جامد گاوي براي توليد برق در بخش كشاورزي شهرستان مشهد و تأثير آن بر كاهش آلاينده‌هاي محيط زيست در افق 1414 شمسي

زندگي انرژي‌بر بشر امروزي باعث شده است تا منابع مختلف تأمين انرژي مورد بررسي و استفاده قرار بگيرند. استفاده از منابع انرژي تجديدپذير براي توليد پراكنده‌ برق با توجه به هزينه بر بودن احداث خطوط انتقال برق در نقاط دور دست كه دسترسي به آن‌ها دشوار است، همچنين حفظ محيط زيست و كاهش آلودگي، اهميت فراواني دارد. يكي از اين منابع، زيست توده (بيوماس) است كه فضولات جامد گاوي يكي از زير مجموعه‌هاي آن است. در اين تحقيق ابتدا تعداد گاوهاي شهرستان مشهد تخمين زده شد. سپس ميزان برق‌ مصرفي در بخش كشاورزي، براي 1414 شمسي تخمين زده شد. در نهايت با توجه به انرژي قابل استحصال از فضولات جامد گاوي، سهم تأمين انرژي بخش كشاورزي به‌دست آمد. براي شهرستان مشهد، در سال 1414 توليد برق از فضولات جامد گاوي حدود 6797 مگاوات ‌ساعت و انرژي مورد نياز براي بخش كشاورزي 12342019 مگاوات ساعت تخمين زده شد كه تأمين انرژي با كمك فضولات جامد گاوي كمتر از يك دهم درصد انرژي مورد نياز است. لذا بهتر است از اين منبع انرژي در توليد حرارت مورد نياز و يا توليد پراكنده‌ برق استفاده شود و ساير منابع زيست توده نيز براي تأمين انرژي، مورد بررسي و استفاده قرار گيرند.