شناسايي و رتبه ‌‌بندي عوامل آسيب ‌‌زننده به برند خاويار ايران

در گذشته‌‌اي نه چندان دور، خاويار را صرفاً با نام كشورهاي ايران و روسيه در جهان مي‌‌شناختند. اما امروزه برندهاي ديگري معرفي شده‌‌اند كه نرخ توليد و صادرات آنها نسبت به ايران و روسيه به‌ مراتب بيشتر است. جا ماندن از عرصه توليد و صادرات جهاني، به برند و اعتبار خاويار ايران لطمات بزرگي وارد خواهد نمود. در اين پژوهش، از روش ميداني يا پيمايشي براي جمع‌‌آوري اطلاعات استفاده شد. روش ميداني شامل تكميل پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده از خبرگان و كارشناسان آموزش ديده و مرتبط با فعاليت‌‌هاي تكثير و پرورش، بازسازي ذخاير،كارشناسان آمار و اقتصاد بوده است و بهره‌‌گيري از پرسشنامه‌‌ها به عنوان اصلي‌‌ترين ابزار گردآوري داده‌‌ها در اين بررسي مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس 30 سؤال تعريف شده از سوي خبرگان، پرسشنامه پنج گزينه‌‌اي طيف ليكرت طراحي و پس از تأييد روايي پرسشنامه از سوي خبرگان تأييد شده و پايايي پرسشنامه با استفاده از شاخص آلفاي كرونباخ برابر با 0.727 محاسبه و تأييد گرديد. همچنين در اين تحقيق از آزمون رتبه‌‌بندي فريدمن، معادل ناپارامتريك آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه با اندازه‌هاي تكراري براي رتبه‌بندي متغيرها (متغيرهاي تعريف شده براساس گروه‌ سؤال)، استفاده شد. بر اساس نتايج حاصل از رتبه‌‌بندي عوامل شناسايي شده بر اساس آزمون فريدمن، عوامل اثرگذار آسيب زننده به برند خاويار ايران به‌ترتيب شامل نبود مكانيزم‌‌هاي حمايت دولتي از پرورش‌‌دهندگان، ضعف آموزش و آگاهي پرورش‌‌دهندگان، محدوديت سرمايه‌‌گذاري خصوصي، عملكرد مزارع كوچك، محدوديت‌‌هاي تجهيزات و نيروي انساني، كم توجهي به مسايل و نكات مهم پرورش، عمل‌‌آوري و بسته‌‌بندي، توسعه ظرفيت رقابتي ساير كشورهاي پرورش دهنده ماهيان خاوياري، عدم انجام اصلاح نژاد و مديريت بهينه مولدين ماهيان خاوياري، زمان‌‌بر و پرهزينه بودن پرورش ماهيان خاوياري، نبود قوانين كارآمد و نظارت دولتي و بي‌توجهي به تحقيقات برندسازي در تصميم‌‌گيري‌‌هاي كلان كشور هستند.