تأثير هشت هفته تمرين هوازي شديد و عصاره دارچين بر بيان ژن SREBP-1c و LXRα بافت كبد موش‌هاي تغذيه شده با فروكتوز

سابقه و هدف: با وجود اين كه LXRα و SREBP-1C در متابوليسم ليپيد و آسيب كبد نقش دارند، مكانيسم‌هاي تعديل آنها به دنبال فعاليت ورزشي و مصرف مكمل‌هاي گياهي كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي و عصاره دارچين بر بيان SREBP-1c و LXRα بافت كبد موش‌هاي تغذيه شده با فروكتوز بود. مواد و روش‌ها: براي انجام تحقيق آزمايشي و كاربردي حاضر، 32 سر موش صحرايي نر شش هفته‌اي با ميانگين وزن 10.95 ± 154.66 گرم و مقاوم  شده به انسولين با خوراندن محلول 10 درصد فروكتوز به مدت 5 هفته، بطور تصادفي به چهار گروه كنترل (IRC)، تمرين (IRT)، عصاره دارچين (IRCi) و تمرين-عصاره دارچين (IRTCi) تقسيم شدند. برنامه تمريني به مدت 8 هفته و هر هفته 5 روز با شدت 80-75 درصد VO2max از 15-10 دقيقه در هفته اول تا 60 دقيقه در هفته آخر اجرا شد. به گروه هاي IRCi و IRTCi، روزانهml/kg 200 عصاره دارچين به صورت زير صفاقي تزريق شد. بعد از هشت هفته موش ها كشته و متغيرها  از روش Real time-PCR اندازه گيري شدند.يافته‌ها‌: كاهش معني‌داري در بيان SREBP-1c در گروه‌هاي‌ IRT (0.032=p)، IRCi (0.045=p) و IRTCi (0.005=p) نسبت به IRC ديده شد. بيان LXRα در گروه‌هاي‌ IRT (0.022=p)، IRCi (0.024=p) و IRTCi (0.0001=p) نسبت به گروه IRC، افزايش معني‌داري داشت. همچنين افزايش معني‌داري در بيان LXRα در گروه‌هاي IRTCi نسبت به گروه‌هاي IRT (0.048=p) و IRCi (0.044=p) مشاهده شد.نتيجه گيري: نتايج تاييد كننده تأثير تمرين هوازي و عصاره دارچين به تنهايي و در تعامل با هم بر بيان ژن‌هاي مؤثر بر متابوليسم چربي و ليپوژنز و تأثير بيشتر اثر تعاملي در متغير LXRα مي باشد. بنابراين استفاده از تمرين و مكمل با احتياط توصيه مي شود.