اثر پيش‌تيمار ملاتونين در بهبود برخي صفات رويشي و فيزيولوژيك گياه هميشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت آبياري با آب شور

ملاتونين به‌عنوان يك آنتي‌اكسيدان قوي معرفي شده است كه در شرايط تنش، نقش حفاظتي داشته و در هنگام مواجهه با تنش‌هاي مختلف از جمله شوري به‌عنوان يك تنظيم‌كننده اسمزي و اصلاح‌كننده متابوليكي عمل مي‌كند. به‌منظور بررسي اثر پيش‌تيمار ملاتونين بر بهبود صات مورفوفيزيولوژيك گياه هميشه بهار (.Calendula officinalis L) آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. ملاتونين در سه سطح (صفر، 100 و 150 ميكرومولار) و شوري با كلريد سديم در چهار سطح (صفر، 30، 60 و 90 ميلي‌مولار) به‌ترتيب به‌عنوان تيمارهاي اول و دوم در نظر گرفته شدند. براساس نتايج به‌دست آمده بيش‌ترين ارتفاع گياه، بيش‌ترين تعداد برگ و بلندترين طول ريشه در تيمار ملاتونين 150 ميكرومولار بدون شوري به‌دست آمد. در مقابل در شوري 90 ميلي‌مولار و بدون حضور ملاتونين كم‌ترين تعداد برگ و ارتفاع مشاهده شد. وزن تازه ريشه در سطوح مختلف شوري همگام با افزايش غلظت شوري روند كاهشي نشان داد به طوري‌كه كم‌ترين وزن تازه ريشه در غلظت 90 ميلي‌مولار نمك بدون ملاتونين مشاهده شد. همچنين وزن تازه ريشه همراه با افزايش غلظت ملاتونين به‌كار برده شده افزايش داشت. بيش‌ترين محتواي آب نسبي و درصد پتاسيم برگ در تيمار ملاتونين 150 ميكرومولار مشاهده شد و با افزايش غلظت نمك، محتواي آب نسبي و غلظت يون پتاسيم برگ كاهش يافت. بيش‌ترين ميزان قند محلول در شوري 60 ميلي‌مولار به‌علاوه تيمار ملاتونين 100 ميكرومولار و بيش‌ترين مقدار پرولين در تيمار شوري 60 ميلي‌مولار به‌علاوه تيمار ملاتونين 150 ميكرومولار ايجاد شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده، پيش‌‌تيمار ملاتونين در بهبود صفات رويشي و فيزيولوژيك هميشه بهار تحت تنش شوري مؤثر واقع شد به‌گونه‌اي كه توانست اثر شوري به‌ويژه در غلظت‌هاي 30 و 60 ميلي‌مولار كلريد سديم را كاهش دهد.