تأثير تمرين مهارت‌هاي حركتي بنيادي با رويكرد «آموزش بازي براي فهميدن» بر مهارت‌هاي حركتي و شناختي كودكان داراي اختلال نقص توجه/بيش‌فعالي

مقدمه و اهداف مشكلات توجه و مهارت‌هاي حركتي بنيادي در نسبت بالايي از كودكان داراي اختلال بيش‌فعالي و نقص توجه مشاهده مي‌شود. هدف اين تحقيق بررسي تأثير 4 هفته تمرين مهارت‌هاي بنيادي با رويكرد آموزش بازي براي فهميدن (TGfU) بر مهارت‌هاي حركتي بنيادي و مهارت شناختي در كودكان مبتلابه اختلال نقص توجه و بيش‌فعالي بود. مواد و روش‌ها روش اجراي تحقيق، نيمه‌آزمايشي و از نوع كاربردي بود كه با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. 18دانش آموز 7 تا10سال (8/05±1/10) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در مرحله پيش‌آزمون شركت‌كنندگان آزمون رشد حركتي درشت اولريخ نسخه سوم (TGMD-3) و آزمون شبكه‌هاي توجه (ANT) را انجام دادند. شركت‌كنندگان به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. فرآيند تمرين شامل 4 هفته (هر هفته 2 جلسه 60 دقيقه‌اي) تمرين حركات بنيادي با رويكرد بازي براي فهميدن (TGfU) برگزار شد. پس از پايان مراحل مداخله، پس‌آزمون گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنووا با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و همچنين آزمون تي مستقل تحليل شدند.يافته‌ها نتايج تجزيه‌وتحليل داده‌ها نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل در مهارت‌هاي حركتي (0/001=P) كه شامل مهارت‌هاي جابه‌جايي (0/001=P) و توپي (0/019=P) بود و همچنين مهارت شناختي (0/001=P) تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري به‌طوركلي مي‌توان گفت تمرين 4 هفته مهارت‌هاي بنيادي با رويكرد آموزش بازي براي فهميدن مي‌تواند موجب بهبود رشد حركتي و شناختي كودكان بيش فعال شود.