عمليات هاي سايبري در درياي سرزميني و درياي آزاد در پرتو دستورالعمل تالين 2

فضاي سايبر و فعاليت‌هايي همچون عمليات‌هاي سايبري كه در آن انجام مي‌گيرند، يكي از چالش‌هاي نوپديدي است كه فراروي حقوق بين‌الملل كنوني قرار گرفته. بر اين پايه، تبيين و تعيين مسائل مرتبط با اين فضا و فعاليت‌هاي ذي‌ربط، از جمله از چشم‌انداز حقوق بين‌الملل، اهميت و بايستگي انكارناشدني دارد. يكي از موضوعات مطرح در اين زمينه، موازين ناظر بر انجام عمليات‌هاي سايبري در درياهاست. در اين راستا، در اين نوشتار تلاش شده است تا از رهگذر روش توصيفي-تحليلي، بايسته‌هاي عمليات‌هاي سايبري در دو منطقه درياييِ درياي سرزميني و درياي آزاد در پرتو دستورالعمل تالين 2 راجع به حقوق بين‌الملل قابل اعمال در عمليات‌هاي سايبري (2017) به مطالعه در آيد. نتايج اين پژوهش نشان‌گر آن است كه انجام عمليات‌هاي سايبري در مناطق يادشده، بايد با اصول و قواعد كلي حاكم بر آن‌ها از چشم‌انداز حقوق بين‌الملل سازگار باشد. روي‌هم‌رفته، فضاي سايبر، قلمرو يا منطقه‌اي جديد براي فعاليت‌هاي انساني در چارچوب حقوق بين‌الملل به شمار نمي‌رود. از اين‌رو، عمليات‌هاي سايبري فعاليت‌هايي سايبري محسوب مي‌گردند كه به‌دست انسان‌ها در زمين، دريا، هوا و فضاي ماوراي جو انجام مي‌شوند و به اين خاطر، تحت حاكميت موازين حقوق بين-الملل قابل اِعمال بر اين مناطق هستند.